Σάββατο βράδυ περπατάω από την Ερμού προς Μιαούλη στου Ψυρρή. Βλέπω έναν άστεγο αριστερά μου και 2-3 μέτρα μακρύτερα άλλους δύο, να έχουν στρώσει χαρτόνια πάνω στο πεζοδρόμιο. Σκέφτομαι να πάω να τους πάρω 2 μερίδες φαγητό από τα μαγαζιά που είναι προς την πλατεία του Ψυρρή. Προχωράω προς τα εκεί - άλλωστε προς τα κει πήγαινα. Βλέπω τον κόσμο που περπατά , άλλοι μπαίνουν στα ρακομελάδικα, άλλοι περιμένουν να φάνε έξω απο τα μπουργεράδικα. Χαζεύω κάτι ωραία γκομενάκια, πιό πέρα κάτι αφίσσες για συναυλίες, βλέπω και μία που μ' ενδιέφερε, έφτασα στην πλατεία. Ξεχάστηκα. Και ντρέπομαι γι αυτό.
