Από μένα ένα μεγάλο ευχαριστώ, κύριε Παύλο, για το σχόλιο σας που συμπληρώνει τούτο το αφιέρωμα και προσφέρει πληροφορίες σπάνιες. Για το τελευταίο που λέτε, που απευθύνεστε στους κυρίους Κοπανιτσάνο και Κουρούση, την ώρα που έβλεπα κι εγώ τη βαριά αυτή βελόνα - καρφί να ''ξύνει'' την πλάκα με το ηχογράφημα, τους ρώτησα αν ο ήχος ήταν ανέκαθεν τόσο ''κακός'' ή έγινε ακριβώς από τη χρήση της βελόνας. Μου απάντησαν πως ο ήχος που ακούγαμε εκείνη τη στιγμή ήταν πάνω-κάτω ο ίδιος μ'αυτόν του 1916, του ΄17, του ΄18 κ.ο.κ. και πως η συγκεκριμένη βελόνα - καρφί είναι μιας χρήσης. Δηλαδή έχουν στη διάθεση τους πολλές άλλες τέτοιες βελόνες για να τις βάζουν στο γραμμόφωνο όποτε παίζουν τις πλάκες της Κας Κούλας. Μπορούν φυσικά να απαντήσουν και οι ίδιοι καλύτερα, καθώς σίγουρα θα διαβάσουν την παρατήρηση σας. Και πάλι ευχαριστώ για τον ''διάλογο''!