Θα συμφωνήσω. Ανεξάρτητα με αυτό που συνέβη, το πιο σημαντικό είναι να έχεις έναν ψυχολόγο/ψυχοθεραπευτή/ψυχίατρο που σου ταιριάζει, αλλιώς είναι σαν να μη κάνεις τίποτα. Επίσης, ας μη σε τρομάζει τόσο η ιδέα των αντικαταθλιπτικών. Έχω περάσει -άλλο μεν- αλλά θέμα που για πάνω από χρόνο δεν μπορούσα να βγω από το σπίτι..Δεν χρειάζεται να αναλύσω πόσα είχα χάσει και πόσα θα έχανα ακόμα, από φίλους μέχρι το πτυχίο μου. Δοκίμασα πρώτα φυσικά ψυχανάλυση, η οποία όμως δεν ήταν αρκετή. Τελικά με κάποιο σκεύασμα είχα το επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι κρίμα σε αυτή τη φάση της ζωής σου να σε καταβάλει κάτι τέτοιο. Και σίγουρα θα βγεις πιο δυνατή!