#1 Μεγάλο λούκι. Το κακό είναι ότι είσαι και στην ηλικία που είσαι, και ενδεχομένως δεν έχεις πρόσβαση και εμπειρία στο να διαλέξεις έναν ψυχίατρο που πραγματικά θα σου ταίριαζε. Αυτό που σου έκανε ο δικός σου (αν βέβαια μας λες την αλήθεια, εγώ σε πιστεύω, και δεν κινδύνευε η δική σου ή η ασφάλεια κάποιου άλλου), λέγεται καταπάτηση του ιατρικού απόρρητου, και του κώδικα δεοντολογίας. Θα μπορούσες μέχρι και να το καταγγείλεις, αλλά σου προτείνω να μη σπαταλήσεις εκεί ενέργεια. Το σημαντικό είναι να θυμάσαι ότι δε φταίς. Πες το πολλές φορές στον εαυτό σου για να το καταλάβεις. Περνάς τόσο δύσκολα, που αποκλείεται να μην ξυπνάνε μέσα σου οι ενοχές, και αυτό είναι άσχημο.΄Ξέρεις μερικούς ψυχολόγους που σε στήνουν μπροστά από τον καθρέφτη, και σε βάζουν να λες "είμαι όμορφη" "είμαι αξιαγάπητη" και έτσι; Εσύ θα κάνεις το ίδιο, και θα λες "δε φταίω". Γιατί, ακόμα και για τα κακά που μπορεί να κάνεις αυτό τον καιρό, η κατάσταση που μου γράφεις ακούγεται τόσο επιβαρυντική, που δεν μπορείς στην πραγματικότητα να έχεις ούτε ξεκάθαρο βλέμμα, ούτε ευθύνη μέσα σε αυτήν. Φυσικά και πρέπει να αλλάξεις ψυχίατρο, πάντως.
