Συστατικό της Δημοκρατιάς είναι η ελευθερία του τύπου και της έκφρασης αλλά και ο σεβασμός του άλλου. Το τελευταίο το έχουμε χάσει εντελώς εδώ και πολλά χρόνια γι αυτό κάνει και ο καθένας οτι του κατέβει. Λερώνει, βανδαλίζει, επιτίθιτεται, βρίζει, τρομοκρατεί .... βρείτε και μόνοι σας πόσα συμβαίνουν στο όνομα της δημοκρατίας και του "έτσι γουστάρω-δημοκρατία έχουμε". Και κανείς δεν κάνει τον κόπο να μπεί στη θέση του άλλου που υφίσταται αυτές τις συμπεριφορές. Προσθέστε και το χλευασμό στην πίστη του άλλου, σε αυτό που άλλος, ο διαφορετικός που υποτίθεται οτι "...ανεχόμαστε..." (τάχα!!) θεωρεί ιερό και θα καταλάβετε. Και για όσους κόπτονται για το δικαίωμα της έκφρασης, χωρίς να σκέφτονται το δικαίωμα του άλλου να τον σεβαστούν, ας σκεφτούν την πιθανότητα η μάνα τους να ήταν δημόσιο, αναγνωρίσιμο πρόσωπο και να τη σκιτσάριζα καθισμένη στα τέσσερα με ένα μεγάλο κ@@λι στον κ@@@ της προς χάριν του "χιούμορ" και της "ελευθερίας της έκφρασης". Φαρισαισμός παντού. Και οι τάχα "ανεκτικοί στη μετανάστευση" - "δημοκράτες" γάλλοι σκίζονται για της ελευθερία της "έκφρασης", σαν κάποιους άλλους δικούς μας εδώ που θίγονται για το νόμο για τις κουκούλες στις πορείες και τον αυτοπροσδιορισμό του καθενός, αλλά δεν θίγονται όταν ψηφίζονται νόμοι που απαγορεύουν τις μαντήλες. Δηλαδή η μαντάμ μπορεί να φοράει μαντήλι chanel στο κεφάλι για μόδα αλλά το κοριτσάκι των 8 ετών δεν μπορεί να πηγαίνει με τη μαντήλα στο σχολείο γιατί έτσι το επιβάλλει η καταγωγή της.