#1 Συμφωνώ με τη Λένα, συμπληρώνοντας πάντως ότι η βασική γνώση ορισμένων ιστορικών ακολουθιών, ιδωμένων με έναν κατά το δυνατόν σφαιρικό και αποπροσωποποιημένο τρόπο, παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση οπτικής και απόψεων, και στην κατανόηση και ερμηνευτική προσέγγιση σύγχρονων γεγονότων.Το να μην αγαπά κανείς την Ιστορία όπως αυτή διδάσκεται στο ελληνικό σχολείο... και μονόδρομο το λες! Στείρα απαρίθμηση ονομάτων, τοπωνυμίων και ημερομηνιών. Υπάρχουν σίγουρα σχολιαστές με βαθύτερες ιστορικές γνώσεις από εμένα, η προσωπική μου πάντως πρόταση για την βιβλιοθήκη σου είναι "Η εποχή των άκρων" του Eric Hobsbawm. Καλύπτει το διάστημα 1914-1991 και είναι, ομολογουμένως, τούβλο. Όμως πρόκειται για μια εύληπτη αλλά όχι απλουστευτική, κριτική αλλά όχι έντονα ιδεολογικά χρωματισμένη, αρκούντως αποστασιωποιημένη καταγραφή των ιστορικών γεγονότων. Και όλα αυτά με τρόπο ενδιαφέροντα έως συναρπαστικό. Το νόημα δεν είναι η αποστήθιση ονομάτων στρατηγών και υποβρυχίων, αλλά η κατάδειξη των δυναμικών που οδήγησαν στις πολιτικοκοινωνικές, οικονομικές και στρατιωτικές εξελίξεις. Από τον ίδιο αυτό σπουδαίο ιστορικό υπάρχουν και άλλα βιβλία που καλύπτουν και παλαιότερες περιόδους που διαμόρφωσαν τη νεότερη και σύγχρονη Ιστορία.
