Η "επίθεση" δεν είναι προσωπική, ούτε και επίθεση στην ουσία. Απλώς θέλησα να παραθέσω ένα παράδειγμα ισοπέδωσης για να κάνω περισσότερο κατανοητό αυτό που λέω και "χρεώνω" σε εσένα όσον αφορά τον τρόπο σκέψης σου στο συγκεκριμένο θέμα. Το να επιμένεις ότι οι αντιδράσεις είναι κυρίως ιδεολογικού χαρακτήρα εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά απλουστευτικό και ισοπεδωτικό. Ακόμα κι αν υπάρχει ιδεολογική βάση σε κάποιο βαθμό, αυτό δεν ακυρώνει το ότι σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό η δυσφορία αυτή είναι δικαιολογημένη, και αυτό είναι αυταπόδεικτο. Δεν χρειάζεται να εξηγούμε συνεχώς τα αυτονόητα. Το ότι κάποιοι δεν έχουν έσοδα από αυτή την βιομηχανία δεν τους αφαιρεί το δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν για τα κακά της και την επιβάρυνση που αυτή επιφέρει στην ζωή τους, που επίσης είναι αυταπόδεικτη. Το (συχνά ανεξέλεγκτο) οικονομικό κέρδος φυσικά μπορεί να κάνει κάποιον να παραβλέψει πιθανές δυσμενείς επιπτώσεις και το κόστος που αυτό μπορεί να έχει στην ποιότητα της δικής του ζωής, πόσο μάλλον σε αυτή των άλλων, για τους οποίους μπορεί κάλλιστα να αδιαφορεί, προκειμένου ακριβώς να αποκομίσει αυτό το κέρδος. Αυτό δεν αναιρεί το ότι οι επιπτώσεις αυτές μπορούν να είναι (και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι) εξαιρετικά δυσμενείς, ιδίως σε αυτούς που δεν έχουν τέτοιου είδους όφελος να αντισταθμίζει την δυσαρέσκεια τους, οπότε τους είναι και πολύ πιο εύκολο να την εκφράσουν – ακόμα και με ακραίους ή "ακραίους" τρόπους, ακριβώς για να γίνει αυτή η δυσφορία περισσότερο εμφανής και οι ίδιοι περισσότερο πιεστικοί. Το ότι όλες οι πόλεις που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα έχουν αρχίσει με επίσημο τρόπο μέσω των δημοτικών και των κρατικών αρχών να παίρνουν, ή τουλάχιστον να συζητούν για να πάρουν μέτρα δραστικής αντιμετώπισης του, κάτι θα έπρεπε - λογικά - να μας λέει. Εκτός και αν έχουμε αποφασίσει εκ των προτέρων να μην το ακούσουμε...
Σχολιάζει ο/η