@ AlouteroΑγαπητέ/ή Aloutero, τους εντελώς προσωπικούς χαρακτηρισμούς σου τους αντιπαρέρχομαι διότι είναι η άποψή σου για εμένα και τη σέβομαι όπως και νά 'χει. Αν και ΚΑΝΕΝΑΣ δεν τη ρώτησε, αλλά και πάλι με γεια σου με χαρά σου να την εκφράζεις - κανένα ζόρι δεν τραβώ, αντιθέτως, θεωρώ ότι πρέπει να είσαι ελεύθερη να το πράττεις με τον τρόπο που νομίζεις και στο βαθμό που κρίνεις. Περιττό φαντάζομαι να πω ότι δεν μπορούν να εκληφθούν στα σοβαρά τέτοιοι χαρακτηρισμοί (άλλος ένας λόγος που δεν προτίθεμαι να απαντήσω σ' αυτούς). Χώρια το γεγονός ότι από μόνοι τους βρίθουν από αντιφάσεις (βασικά και το προηγούμενο σχόλιό σου βρίθει εξίσου από αντιφάσεις). Κανένα πρόβλημα, παρόλα αυτά.Δεν διάβασα κανένα επιχείρημα επί του ζητήματος που έθεσα ενώ τυγχάνει μείζονος σημασίας. Εκτός κι αν εννοείς επιχείρημα το κάψιμο του εγκεφάλου. Ακόμα κι έτσι, πιστεύεις αλήθεια και σοβαρά ότι αυτό σου δίνει το δικαίωμα να υποδεικνύεις στον οποιονδήποτε πώς θα εκφράζεται, με τί ύφος, σε τί έκταση, τί είδους λεξιλόγιο θα χρησιμοποιεί, τί μορφή θα προσδίδει στο κείμενό του, τί αύρα θα αποπνέει ο λόγος του και πόσο θα κρατάει ζωντανό το ακροατήριό του (δηλαδή εσένα εν προκειμένω);;; Και όλα αυτά με τη δικαιολογία ότι ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΙ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΖΕΙ ΕΣΕΝΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙΣ; Στη δική μου ζυγαριά βαραίνει περισσότερο η ελευθερία στην προσωπική έκφραση και ο εποικοδομητικός σχολιασμός ή κριτική επί του περιεχομένου των λεγόμενων. Πράγμα που δεν αντελήφθην να συμβαίνει από την πλευρά σου. Τουναντίον, μου άσκησες κριτική επί του τρόπου της έκφρασής μου. Φυσικά και ο κάθε τρόπος έκφρασης οποιουδήποτε επιδέχεται κι αυτός κριτική, αλλά όχι υπό τη μορφή υπόδειξης του κατ' εσέ προτιμητέου για λόγους προσωπικούς, αλλά εμβριθούς και ουσιαστικής αντιπαράθεσης και συγκεκριμένης κατάδειξης με λόγο που επιτρέπει αντίλογο και γόνιμο υπέδαφος για μια ενδιαφέρουσα κουβέντα επί του ζητήματος (ήταν στραβό το κλίμα σου, ήρθαν και οι προσωπικοί χαρακτηρισμοί και τό 'φαγε ο γάιδαρος)· και βεβαίως, για να λάβει χώρα κάτι παρόμοιο ίσως χρειάζεται και το κατάλληλο πλαίσιο (εδώ συζητούσαμε ένα άλλο θέμα : "Μετεξέλιξη του έρωτα σε φιλία". Και, ξαφνικά, χωρίς κανένας να το προκαλέσει, άρχισες να μου κάνεις παρατηρήσεις για το προσωπικό μου στυλ γραφής). Δε θεωρώ ότι σε προσέβαλα σε κανένα απολύτως σημείο των σχολίων μου, όσο παράδοξο και αν σου φαίνεται. Ούτε και εσύ θεωρώ ότι με προσέβαλες πουθενά. Μου έκανες μια υπόδειξη (ακόμα κι αν τη βάφτισες διαπίστωση, ΥΠΟΔΕΙΞΗ ήταν - το θεωρώ ηλίου φαεινότερο) και σου απάντησα με μια άλλη. Υ.Γ. 1 Αν δε δεχόμουν την κριτική ("τη γνώμη των άλλων"), δε θα έμπαινα σε κουβέντα μαζί σου. Βασικά, αν ήταν έτσι, δε θα ήμουν σε θέση να μπω σε κουβέντα, γενικώς, ποτέ (δεν είναι μάλλον αυταπόδεικτο;). Απεναντίας, εγώ και τώρα ακόμα - μετά τον στολισμό σου - είμαι διατεθειμένη να κριτικάρουμε ουσιαστικά ό, τι θες. Ακόμα και το στυλ γραφής μου. Αλλά με τους όρους ενός γνήσιου διαλόγου που το επίκεντρό του θα είναι το ενδιαφέρον για το κεντρικό του θέμα, με επιχειρήματα και παραπομπές, σαφείς καταδείξεις και λόγο πέρα από προσωπικές ευαρέσκειες και απαρέσκειες μόνο· και, ασφαλώς, χωρίς επιθετικές αναφορές επί προσωπικού που αγγίζουν τα όρια των ύβρεων... Αν νιώθεις ικανή και πρόθυμη για κάτι τέτοιο, ιδού η ευκαιρία να (μου) το αποδείξεις.Υ.Γ. 2 Το τελευταίο σου σχόλιο (16:23) εμπεριέχει και μια καταφανέστατη ανακρίβεια. Ένα γελοίο ψεύδος που σε εκθέτει ανεπανόρθωτα σε διάφορα επίπεδα. Το πρόσεξες ή ακόμα; ΔΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑ ΠΟΤΕ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΟΥ. ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΣ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΟΥ (σχόλιο 9:20).(Scripta manent!)
