Εχεις απόλυτο δίκιο με τον ΦΠΑ. Πάντα απορούσα / απορώ που όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και μαγαζάτορες τον θεωρούν ως φόρο στους ίδιους. Και διαμαρτύρονται μάλιστα για την "ψηλή φορολόγηση".Η εξήγηση του φαινομένου μάλλον βρίσεκται στην έμφυτη λαμογιά των περισσότερων. Ποτέ δεν σκόπευα να αποδώσω τον οποιονδήποτε φόρο στο κράτος. Κάθε φορά λοιπόν που αναγκάζομαι να δώσω ΦΠΑ μου πέφτει βαρύ.Ωστόσο ο ΦΠΑ δεν είναι το θέμα του άρθρου. Ο ΦΠΑ δεν είναι αυτό που στραγγαλίζει την (μικρή) επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Καμμία επιχείρηση δεν έκλεισε επειδή έπρεπε να αποδώσει τον ΦΠΑ.Οι επιχειρηματίες (όσοι δεν είναι κρατικοδίαιτοι) καλούνται να δουλέψουν σε ένα αδιαφανές, αυθαίρετο περιβάλλον, όπου οι νόμοι αλλάζουν διαρκώς και εφαρμόζονται επιλεκτικά. Κυριολεκτικά δεν ξέρεις από που θα σου έρθει η επόμενη σφαλιάρα.Π.χ. απο την κα Μπαλαφούτη ζητάνε να αποδείξει ότι οι φλούδες πορτοκαλιού δεν βλάπτουν τον υδροφόρο ορίζοντα, την ίδια στιγμή που τα σουβλατζήδικα δίπλα της χύνουν τόνους τηγανόλαδο και ζωικά λίπη στον υπόνομο.Και δύο δικά μου παραδείγματα, έτσι για να εμπλουτίζουμε τον κατάλογο της αυθαιρεσίας:1) Κατά την εισαγωγή εμπορεύματος, το τελωνείο κάνει προφανέστατο και εξόφθαλμο λάθος (ο υπάλληλος πάτησε λάθος σφραγίδα σε λάθος σημείο επειδή βαριόταν) και η ΔΟΥ μου βάζει ένα υπέρογκο πρόστιμο για παράνομη εισαγωγή.2) Πηγαίνω σε μια Υπηρεσία, ζητάω μια άδεια για την επιχείρηση μου, μου ζητάνε δικαιολογητικά, τα δίνω, παίρνω την άδεια.Ξεκινάω το μαγαζάκι μου, νομιμότατος (έτσι νόμιζα) με την άδεια στο χέρι.Μετά από ΔΥΟ χρόνια, έρχεται ΑΛΛΗ δημόσια υπηρεσία, η οποία υποστηρίζει ότι ΚΑΚΩΣ πήρα άδεια με βάση τα δικαιολογητικά μου, ότι η πρώτη υπηρεσία (που μου έδωσε την άδεια) δεν ήταν αρμόδια, ότι έπρεπε να πάω σε άλλη υπηρεσία, με άλλα δικαιολογητικά, άρα δεν έχω νόμιμη άδεια, άρα το μαγαζί μου είναι παράνομο. Και η παρανομία ως γνωστόν τιμωρείται σκληρότατα στην Ελλάδα (ναααααα μια προστιμάρα).Όσο όμως ήμουν "παράνομος" (δύο χρόνια γεμάτα μέχρι να το ανακαλύψουν) ήξεραν να μου παίρνουν φόρους και εισφορές, κανονικότατα.Θα μπορούσα να συνεχίσω με παραδείγματα επ' αόριστον, αλλά επειδή έχουν συμβεί σε όλους μας, αποτελούν κουραστικές επαναλήψεις.Για την ιστορία: μετά την 10η - 12η σφαλιάρα, τα βρόντηξα αηδιασμένος.
