Ως ελεύθερος επαγγελματίας συμφωνώ με όλα όσα ειπώθηκαν σε αυτό το άρθρο. θα προσθέσω όμως και μια άλλη παράμετρο: την "πολυτέλεια" του να μην είσαι μισθωτός σε μια μικρή ελληνική επιχείρηση, η οποία αποτελεί και εξαιρετικά κακό εργοδότη (εν μέρει λόγω των προαναφερθέντων προβλημάτων, εν μέρει λόγω της έμφυτης λαμογιάς και μαυραγοριτισμού που είναι βαθιά ριζωμένη στη φύση πολλών Ελλήνων μικροεπιχειρηματιών - και αυτό φαινόταν τα χρόνια των "παχιών αγελάδων"). Προσωπικά, αν και μου προσφέρθηκε η δυνατότητα να εργαστώ σε Δημόσιο, ΔΕΚΟ και ως στέλεχος στον ιδιωτικό τομέα, προτίμησα την (απόλυτη τότε, σχετική σήμερα) ελευθερία του ελεύθερου επαγγέλματος (με λιγότερα χρήματα τότε, αισθητά λιγότερα τώρα). Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι πρόκειται για μια από τις καλύτερες αποφάσεις που πήρα ποτέ μου.Και μια "μικρή" λεπτομέρεια την οποία ξεχνάνε συχνά πολλοί συνάδελφοι και επιχειρηματίες και η οποία οδηγεί σε προβλήματα: όταν εισπράττεις 124 ευρώ από έναν πελάτη, δεν πήρες 124 ευρώ αλλά 100!!!!!Τα 24 ευρώ του ΦΠΑ (24%, υψηλότατο είναι αλήθεια, αλλά για τον καταναλωτή) τα πήρες από τον πελάτη για να τα δώσεις στο κράτος λειτουργώντας απλά ως ενδιάμεσος χρηματοκομιστής, δεν πρέπει καν αν διανοηθείς ότι είναι λεφτά του ταμείου σου, τα βάζεις στην μπάντα για να τα αποδώσεις στο κράτος στο τέλος του τριμήνου, εσύ έχεις πάρει μόνο 100 (επί των οποίων θα φορολογηθείς, θα εισφέρεις, με τα οποία θα κινηθείς, κλπ). Στοιχειώδη οικονομικά α' εξαμήνου! Το κράτος δεν "σου παίρνει" τον ΦΠΑ, τον παίρνει από τον πελάτη σου ("απλώς", ο υψηλός ΦΠΑ ακριβαίνει την τελική τιμή του προϊόντος για τον καταναλωτή σε μια συγκυρία όπου αυτός έχει εξαιρετικά πεσμένη αγοραστική δύναμη, αυτό είναι το πρόβλημα).