Η επίτοκος πρέπει να μοιάζει με Θεά την ώρα που γεννάει...Δε μου πέφτει λόγος... Από την άλλη δεν είμαι εγώ αυτή που εισέβαλε στην προσωπική ζωή της κοπέλας, μόνη της εξέθεσε την εμπειρία της δημοσίως, μάλλον επειδή ήθελε να προωθήσει τον ούλτρα φυσικό τοκετό και σε άλλες ενδιαφερόμενες μητέρες. Και δικαίωμά της.Σίγουρα έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και προσοχή στην εγκυμοσύνη και στο μελλοντικό παιδί της, σύμφωνα τουλάχιστον με τις δικές της αρχές. Και εννοείται χαίρομαι πολύ που όλα πήγαν κατ'ευχήν - ας μου επιτραπεί ωστόσο να εκφράσω την άποψη ότι όλα πήγαν καλά γιατί έτσι θα πήγαιναν ούτως ή άλλως, γιατί η κοπέλα είχε, όπως και πολλές άλλες, την τύχη μιας σχετικά εύκολης γέννας.Απλώς διερωτόμαι πόσο αθώο είναι εν τέλει το να προωθούνται η γιόγκα, τα βότανα και ο διαλογισμός ως υποκατάστατα της ιατρικής παρακολούθησης - όπως και η ομοιοπαθητική ως υποκατάστατο της φαρμακευτικής αγωγής εν γένει, αλλά ας μην πιάσω αυτό το ακόμη πιο ευρύ θέμα εδώ.Για να ολοκληρώσω: η κοπέλα γέννησε καλά, όπως έχουν γεννήσει καλά πολλές γυναίκες στον Αμαζόνιο, στο Μάτσου Πίτσου και σε διάφορα χωράφια της ελληνικής επαρχίας, σε συνθήκες απείρως πιο πρωτόγονες. Δεν είναι ωστόσο λίγες αυτές που σε ανάλογες συνθήκες αντιμετώπισαν τρομερούς κινδύνους για τις ίδιες και το μωρό τους, και κάποιες δεν τους απέφυγαν επιτυχώς. Ας πούμε τι θα συνέβαινε σε μια τέτοια γέννα σε περίπτωση π.χ. ακατάσχετης αιμορραγίας ή ακόμη και εκλαμψίας ή συνδρόμου εισρόφησης μηκωνίου;Και μια τελευταία παρατήρηση: Όταν κάποιες προωθούν παραδόσεις της ορθοδοξίας για τη γέννα (όπως με το σαράντισμα και το σχετικό κλειδαμπάρωμα και συνεχές λιβάνισμα), όλοι καγχάζουν, πάρα πολύ δικαιολογημένα, κατά τη γνώμη μου. Γιατί οι ίδιοι άνθρωποι συχνά ψαρώνουν μπροστά σε όρους όπως "εναλλακτικό", "γιόγκα του Αμαζονίου", "η γυναίκα ως Θεά" κλπ κλπ; Το ένα είναι η "συντήρηση" και το άλλο είναι το "προχωρημένο"; Και άραγε σε ποια κατηγορία ανήκουμε όσοι θεωρούμε και τα μεν και τα δε απλές - και ενίοτε επικίνδυνες - δοξασίες;