Αντιμετώπισε με τέτοια γενναιότητα αυτή την κωλοαρρώστια που δεν σου άφηνε περιθώρια να καταλάβεις τη σοβαρότητα της κατάστασης του. Πάντα με το γέλιο, το χιούμορ, την παιδεία του, τον αυτοσαρκασμό και τη μόνιμη τάση του να βοηθάει όπου και όσο μπορούσε. Η είδηση είναι κανονικό σοκ, δεν περίμενε κανείς ότι ο Χρήστος θα έφευγε τόσο σύντομα από κοντά μας. Θα τον θυμόμαστε πάντα με χαμόγελο όσοι είχαμε την ευκαιρία να τον συναναστραφούμε, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο. Στο καλό, αγόρι μου, καλή ξεκούραση...Καλή δύναμη στην οικογένεια σου, στα αδέρφια σου, στον σύντροφο σου και στους φίλους σου...