Έτσι κακομαθαίνουν οι έφηβοι αλλά και τα παιδιά να μοιρολατρούν να παραμένουν όσο αντέχουν στην ανωριμότητα. Χωρίς να τους δείχνουμε την αληθινή πραγματικότητα και πως να την αντιμετωπίσουν, πως να κάνουν σωστές επιλογές και όχι να αφήνουν κάποιον άλλο να τις κάνει γι αυτούς. Τους κρατάμε πίσω για πάντα παιδιά. Να μην σκέφτονται τις φιλίες που έκαναν, ποιες τις άξιζαν και ποιες όχι, τι εμπειρίες και τα διδάγματα έμαθαν και θα τους είναι χρήσιμα στην υπόλοιπη ζωή τους, τι να κάνουν και τι να αποφύγουν στο μέλλον; Η ζωή της τώρα πραγματικά αρχίζει σαν ανεξάρτητη και υπεύθυνη ενήλικη, το λέει και ο νόμος...Ναι δεν θα ξεχνάμε τα παλιά, όχι για να σκεφτόμαστε τι μαύρη τρύπα είναι η ζωή μας και είναι αδύνατο να βγούμε, αλλά τι πρέπει να αλλάξουμε, τώρα που είμαστε νέοι και μπορούμε, για να πάμε μπροστά.Το χειρότερο πράγμα που έχει συμβεί στην Ελλάδα δεν είναι η οικονομική κρίση αλλά η κρίση αξιών, έλλειψη προσπάθειας, αφθονία δημαγωγίας, προπαγάνδας, αδιαφορίας για το μέλλον της χώρας, που άρχισε πολλά χρόνια πριν την οικονομική. Σπάνια υπάρχουν οι χωρίς ανταλλάγματα ενήλικοι μέντορες και σύμβουλοι στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο ή στην δουλειά, αλλά και σπάνια υπάρχουν νέοι που δεν νομίζουν ότι τα έχουν ζήσει και τα ξέρουν όλα. Σπάνια υπάρχει η κατανόηση ότι η ζωή δεν έχει στην πραγματικότητα αδιέξοδα που τερματίζουν σε τοίχους αδράνειας. Οι άνθρωποι έχουν ελεύθερη βούληση και ταυτόχρονα είναι υπεύθυνοι για τις αποφάσεις που παίρνουν, περισσότερο για τον εαυτό τους αλλά και για τους άλλους. Το πιο εύκολο, όσο και οδυνηρό μπορεί να γίνει μετά, είναι να παίρνει κάποιος άλλος τις αποφάσεις στις επιλογές που έχει η νέα. Αν δεν έχει επιλογές τις δημιουργεί μόνη της ή ζητά την βοήθεια άλλων. Η ίδια αλήθεια ισχύει στο μέλλον μιας χώρας.