Πιστεύω κι εγώ ότι το θρήσκευμα σε δημόσια έγγραφα δεν ενδιαφέρει κανέναν. Άρα δεν τίθεται θέμα διάκρισης. Αν κάποιος δεν θέλει να αναγράφεται πρέπει να έχει δικαίωμα εξαίρεσης. Σε προσλήψεις στο δημόσιο δεν έχει οποιοσδήποτε να φοβάται κάτι, τουλάχιστον λόγω πίστης! Στον ιδιωτικό τομεα αν θέλει ο εργοδότης ρωτά στην συνέντευξη... Αλλά σε μια χώρα με τόσους Χ.Ο. πάλι το πρόβλημα διακρίσεων εντοπίζεται όχι στην αναξιοκρατία που μας χαρακτηρίζει αλλά στο θρήσκευμα... αναρωτιέμαι γιατί.
