Εγώ που δεν κατέχω από τέχνη βρίσκω τη δουλειά του εξαιρετική και εννοείται ότι ζηλεύω το ταλέντο του. Μια χαρά καλλιτέχνης μου φαίνεται και είτε τα έργα του είναι ρεαλιστικά είτε όχι γουστάρω αυτό που βλέπω και πολύ ευχαρίστως θα αγόραζα κάτι δικό του( αν ειχα τα λεφτά) γιατί βλέποντας τα έργα του αισθάνομαι όμορφα. Επαναλαμβάνω ότι δεν κατέχω από τέχνη αλλά τι σημαίνει "η απαιτηση για ρεαλισμο τελειωσε με την εφευρεση της φωτογραφιας"; Επειδη δηλαδη "εφευρεθηκε" η ποπ μουσικη, η κλασικη πρεπει να μπει στην ακρη; Η μηπως στον κινηματογραφο υπαρχει μονο μια ταση και ενα ειδος μονο σκηνοθεσιας; Ο καθε καλλιτεχνης επιλεγει τα μεσα και την τεχνικη με τα οποια θα δουλεψει με στοχο να επικοινωνησει με το κοινο του. Αν εμενα δεν μ αρεσει η τεχνικη, τα μεσα και το υφος του, εχω το δικαιωμα να τον υποβιβασω απο "καλλιτεχνη" σε "τεχνιτη"; Πολυ στενομυαλο μου ακουγεται.