Μιλάμε συνεχως για την ανοχη της κοινωνίας στη βια και αυτο είναι λαθος, η σωστη συζητηση είναι γιατί μας ελκει η βία. Πρεπει δηλαδη να βαλουμε τους πολιτες στη βαση του ενεργου που ελκεται απο την βία και όχι του παθητικου που την ανεχεται.Η βια ως εργαλείο είναι οντως θελκτικο, είναι δυναμικο, δινει λυση και δικαιωση στο εδω και τωρα...εχει ομως ενα "μικρο" ελλατωμα, το συναισθημα και το συναισθημα ποτε δεν ελυσε κανενα προβλημα για την ακρίβεια δημιουργεί ή δυσκολευει την επιλυση προβληματων.Η ακροδεξια και η ακροαριστερη βια είναι απλα εκφανσεις την ιδιας αγαπης προς την ελξη της βιας. Γιατι υπάρχει αυτη η ενστικτωδης ελξη στη βια; για περιόδους που η αγελη θα απειληθει απο τριτους, το προβλημα είναι τι θεωρει εκαστος ως πρωτον "τριτους" και δευτερον ως "απειλη".Η ρητορία περι εσωτερικων εχθρων, είτε εχει τη μορφη του "προδοτη" είτε του "ταξικου" οριζει τοσο το ποιοι είναι οι "τριτοι" οσο και το ποια είναι η "απειλη".Προσκυνημενος και μικροαστος είναι ορισμοι και ως τετοιοι κατευθυνουν τα ενστικτα της επιβιωσης.Το καταδικαζω την βια αλλα είναι ο τροπος που μας λενε ότι δεν φταίω εγω που οι αλλοι είναι οι "τριτοι" που με "απειλουν".Ο Μπουταρης είναι ενας απο τα εκατομυρια "τριτους" των μεν που "απειλουν" τους δε και αντστροφως, θυμηθηκα τον ξυλοδαρμο μιας Μαριας, αν δεν κανω λαθος, στα εξαρχεια οπου ο κυριαρχος προβληματισμος ηταν το ότι αδικα εφαγε ξυλο όχι ότι καποιοι ετσι κι αλλιως καποιον θελανε να δειρουν.Η προεκλογικη εμφυλιακη βιαιη ρητορία της Αριστερας με τις τοτε συμμαχες Συνιστώσες της θυμησε στην κοινωνία αυτο που η ακρδεξια χρονια προσπαθουσε ανεπιτυχως στους μικροαστους...ότι η βια είναι θελκτικη.Δεν είναι ανοχη είναι ελξη, "θανατος στους προδοτες και κρεμαλες στους φασιστες" υπάρχει θελκτικη βια για όλους και πουλιεται οσο οσο εναντι ψηφου.