Στην πόλη μου ήταν 1 μόνο διαιτολόγος. Λαϊκό προσκύνημα, 80 ευρώ η δίαιτα και μειωνόταν το κόστος της συνεδρίας μήνα το μήνα. Και ενώ τα λεγανε μεταξύ τους όσες πήγαιναν, ΕΒΛΕΠΑΝ ότι τους δίνει τα ίδια, συνέχιζαν. Η μια κολλητή μου πήγε 3 φορές, υπολογίστε κόστος. Ποτέ δεν αδυνάτισε φυσικά για πάνω από 4-5 μήνες.Ανοίγει δεύτερη, γνωστή μου, υπέρβαρη σε όλη της τη ζωή που αδυνάτισε όσο σπούδαζε. Λέω ωραία, να και κάποια που θα ξέρει. Πάει η κολλητή μου, φίλες γαρ μας όλες. Βλέπω τη δίαιτα, φέρε και τις παλιές λέω, ίδιες. Η κολλητή φυσικά έβλεπε διαφορές.Η πρώτη έκανε επιτυχία με το σλόγκαν "διαλέγεις εσύ τι θα φας" και η δεύτερη με το ότι είχε αδυνατίσει η ίδια και ήταν έτσι πιο σοβαρή και κρύα, η άλλη ήταν φιλική προς τον χρήστη. Τιμές ίδιες.Γνωρίζω τον άντρα μου, εργένης, εργαζόμενος στην Αθήνα. Ζωή με μηδέν καταχρήσεις, με γυμναστήριο και διατροφή εργένη που δεν τρώει απ'έξω αλλά δεν είναι και μάγειρας, με υγιεινά του και τα όλα του. Μόνο κακό το ότι ήταν αδύνατον να τρώει πριν τις 8 και πολλές φορές 10 το βράδυ. Λόγω κατακόρυφης πίεσης στη δουλειά, κρίσης κλπ, έβαλε λίγα κιλά σε κάποια φάση. Επειδή δεν είμαι εγώ εκεί, του λέω, πήγαινε σ'έναν διατροφολόγο να σου κάνει ένα μενού, γιατί ο τρόπος ζωής και τα κιλά σου είναι δυσανάλογα, ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ, να σου δώσει ένα μενού προσαρμοσμένο στην καθημερινότητα σου.Και πάει, συμπτωματικά, σε παλιό συμμαθητή, ψιλογείτονα, και πρόεδρο των διατροφολόγων κλπ. Και του δίνει το ίδιο μενού με της κολλητής ρε παιδιά. Με φασολάκια ξέρω'γω για μεσημεριανό.