Δεν μπορώ να φανταστώ πώς περιμένεις να κρύψεις μια κοιλιά εννέα μηνών απ΄τους δικούς σου αλλά το ότι δεν αναφέρεται πουθενά ο πατέρας και ότι εξαρχής ήθελε να μην το μάθουν οι γονείς της, είναι ενδεικτικό της έλλειψης κατανόησης και στήριξης από την πλευρά της οικογένειας. Βλέπω στο twitter, ένα μέσο του οποίου οι χρήστες περηφανεύονται για την προοδευτικότητά τους κατηγορώντας μονίμως το δικαστήριο του facebook, να ξεχύνεται ένας οχετός για ένα κορίτσι 22 χρονών που ένιωθε μόνη, απεγνωσμένη και προφανώς αποδιοργανωμένη λόγω ορμονών αλλά μόνο εκείνη φταίει. Κανένας άλλος. Ναι, έχουμε την ευθύνη του εαυτού μας ωστόσο εξωτερικοί παράγοντες οδηγούν σε πράξεις που δεν έχουμε υπολογίσει, τηρουμένων των αναλογιών. Υποθέτω ότι αυτό το κορίτσι γαλουχήθηκε με τη λογική "η έκτρωση είναι αμαρτία αλλά μην τολμήσεις να πας με άλλον πέραν αυτού που θα παντρευτείς". Δε νομίζω να πετούσε το μωρό αν ήξερε ότι έχει τη στήριξη της οικογένειάς της. Είναι κρίμα και άδικο που πέθανε το μωράκι, δεδομένου κιόλας ότι γεννήθηκε υγιέστατο, αλλά θεωρώ ακόμη πιο κρίμα και άδικο το ότι ένας άνθρωπος 22 χρονών θα καταδικαστεί και θα καταστραφεί το μέλλον της. Τουλάχιστον να έχει τη χρειαζούμενη ψυχολογική στήριξη, θα το χρειαστεί.