Parisie οντως γεμιζει αλλα το wow όταν δεν είναι ξεκουραση αλλα γεμισμα είναι προβλημα.Εξωγήινη, η εργασία δεν είναι θετικη μονο αν εχεις ταλεντο σε κατι, αυτη η θεωρηση είναι αρκετα cheerleading αμερικανια, η δουλεια σε κανει βιωματικα υπευθυνο για την ζωή σου, εχεις δεν εχεις ταλεντο. Αναφορικα με την αλληλεπιδραση στα ταξίδια, τα ψυχαγωγικα ταξιδια ψυχαγωγικη αλληλεπιδραση θα σου προσφερουν, όσοι ταξιδευεται συχνα για να ανοιξετε τους οριζοντες σας ποσο συχνα αλληλεπιδρασατε σε ουσιαστικο επιπεδο με τις δυσκολίες των κατοικων; Είναι καλα και χρησιμα και οποιος μπορει να τα κανει επιβάλεται να τα κανει, αλλα δεν αντικαθιστουν την αλληλεπιδραση σε συνθηκες υποχρεωσης, γιατί δεν υπάρχουν παραμετροι οπως υποχρεωτικοτητα και μαρκοχρόνιος εγκλωβισμος συνυπαρξης. Οταν θα πας δυο εβδομαδες στο Λονδινο ή στην Νικαράγουα δεν λειτουργεις με γνωμωνα ότι με δαυτους θα ζησω την υπολοιπη ζωή μου και αρα θα πρεπει να επενδυσω στην κατανοηση στο πως λειτουργουν, αισθανονται, αντιλαμβανονται κτλ. Αν θες τα ταξίδια δεν είναι τιποτα αλλο απο τα τρεϊλερ (εβαλα και διαλυτικα) των ταινιων, όχι ομως οι ταινίες αυτες καθ'αυτες. Το ταλεντο είναι πολυτελεια στην ζωή όχι ικανη και αναγκαια συνθηκη. Η πλειοψηφία των ανθρωπων (και ημων εδω στη Lifo, αναγνωστων και σχολιαστων) είμαστε αταλαντοι, δηλαδη μετριοι και δεν είναι κακο, για την ακριβεια η μετριοτητα προσωπικα με μαγευει περισσότερο απο "ταλαντουχος" ο ενας, "ταλαντουχα" η αλλη, "ταλεντο" εδω, "ταλεντο" εκει, "ταλεντα" παντου και το αισθημα της μη αναγνωρισης του "ταλεντου" διαχυτο παντου βεβαιως βεβαιως. Τα περι βρες το ταλεντο σου ενω είναι απο καλη προθεση ανοικει στο ίδιο προβλημα της ασφυξίας της προσδοκιας που σχολιασα. Η εξαπλωση της cheerful empowerment λογικης βρες το ταλεντο σου με την δουλεια επιασε ταβανι απο τον παραλογα ακριβοπληρωμενο απο τις καπιταλιστικες εταιριες κλαδο των "διοικηση επιχειρησεων" (και ναι θεωρω την "διοικηση επιχειρησεων" και τα "σεμιναρια" τους την πιο μεγαλη παρασιτικη παπατζα που πουλα φυκια για μεταξωτες κορδελες για να πεισουν τους απλους εργαζόμενους ότι ο λογος που δεν μεγαλουργουν οπως οι ιεραρχικα ανωτεροι τους επειδη εκεινοι δεν κανουν κατι καλα, "να δειτε οι πετυχημενοι ανωτεροι σας τι καναν καλα, θαυμαστε τους, μιμηθητε τους κτλ").Αναφορικα με τους οριζοντες και τα ταξιδια, βλεπεις το ταξιδι πιο γεωγραφικα απο ότι πρεπει, οι οριζοντες σου θα ανοιξουν αμα συναναστρεφεσε με τους πολιτισμικα διαφορετικους σου, δηλαδη την Μαρικα που ακουει μπουζουκια, το ότι απαξιεις την Μαρικα με τα μπουζουκια της δεν σε προβληματιζει ότι δεν είσαι τοσο ανοιχτομυαλη όσο θεωρεις; η Μαρικα είναι η πολιτισμικα ξενη σε σενα όχι ο ομοιος σου που απλα μιλαει σε αλλη γλωσσα, στον τοπο της Μαρικα θα πρεπει να ταξιδεψεις. Ενας Ιρανος Δημοκρατικος είναι πιο ομοιος μου απο ότι ενας αναλφαβητος Ελληνας, ποιο ταξιδι εχει να μου προσφερει περισσότερα; Αν δεν μπορεις να κανεις το δυο μετρα ταξιδι να γνωρίσεις το διαφορετικο τι νοημα εχουν τα χιλιαδες χιλιομετρα για να γνωρίσεις το ομοιο σου; Το ταξιδι που ανοιγει τους οριζοντες είναι πιο συμβολικο απο ότι γεωγραφικα μετρησιμο.
