..και όλοι εσείς συνεχίστε να το χρησιμοποιείτε αυτό το αισχρό «εργαλείο» «κοινωνικοποίησης»...Όταν ανά διαστήματα, επειδή από την αρχή δεν μου άρεσε αυτό το πράγμα και δεν το χρησιμοποίησα, λέγοντας σε φίλους ή γνωστούς ότι δεν έχω fb, κοιτάζοντας με εκείνοι ως εξωγήινο, ακόμη χειρότερα, χαρακτηριζόμενος, έμμεσα ή άμεσα, ως «γραφικός» όταν εκφράζω και υποστηρίζω τους διάφορους λόγους για τους οποίος δεν το χρησιμοποιώ, ΠΑΡΤΕ ΤΑ ΤΩΡΑ!!...Ο Μεγάλος Αδερφός ( που αναφέρεται στο προφητικό μυθιστόρημα του Τζορτζ Όργουελ, «Χίλια Εννιακόσια Ογδόντα Τέσσερα»), τελικά, δεν ήταν ότι μέχρι σήμερα νομίζαμε, μαυροντυμένοι τύποι με καμπαρντίνες και μαύρα γυαλιά, δορυφόροι, τηλεφωνικές υποκλοπές, κάμερες παρακολούθησης (ή μόνο αυτά - που με τον ένα ή άλλο τρόπο, σχετικά εύκολα μπορούσαμε να αποφύγουμε σε αρκετές περιπτώσεις), αλλά κάτι χειρότερο, κυριολεκτικά «Ο Μεγάλος Αδερφός», τόσο οικείος και «φιλικός» σε όλους τους χρήστες του, το facebook!!!... ..που με τόσο «μαεστρία» στημένο (ναι μεν τόσο αθώα, όπως υποστηρίζει ο Ζούκερμπεργκ, αρχικά δημιουργημένο στο γκαράζ του σπιτιού του... ..εν συνεχεία όμως χρησιμοποιημένο από τα διάφορα κέντρα ελέγχου ως «Δούρειος Ίππος» προς παρακολούθηση του κάθε χρήστη του - και όχι μόνο), όχι μόνο καταφέρνει τόσο εύκολα να παρακολουθεί τα όποια, μέχρι πρότινος, προσωπικά δεδομένα μας, που εμείς εν γνώση μας θέλαμε μόνο ορισμένα να δημοσιοποιούνται, έχοντας την υποψία (βάσιμη ή μη), ότι μπορεί να υποκλέπτονται και ορισμένα καταφέρναμε συνειδητά ή όχι, να προφυλάσσουμε ή όσο μπορούσαμε να προστατεύουμε (...έτσι νομίζαμε...), με έναν μοναδικό τρόπο κατάφερε να μας «υποχρεώσει», δημιουργώντας μας αυτή την σύγχρονη «ανάγκη», σε βαθμό ρεαλιστικής εξάρτησης, από μόνοι μας να μπαίνουμε στην διαδικασία την ανεξέλεγκτης δημοσιοποίησης προσωπικών στοιχείων και δεδομένων, τα περισσότερα από τα οποία αν και φαίνονται αθώα (και σε πολλές περιπτώσεις εν αγνοία μας ΔΕΝ είναι), να αποκαλύπτεται δημοσίως, ξεκάθαρα (σε όσους γνωρίζουν να ερμηνεύουν τις πληροφορίες πίσω από τα δεδομένα), το πραγματικό ψυχογραφικό προφίλ μας, όσο και αν νομίζουμε πως ελέγχουμε ό,τι δημοσιοποιούμε, ακόμη και στις περιπτώσεις στοχευόμενης και ελεγχόμενης (από τον εκάστοτε χρήστη), δημιουργίας του εικονικού, «μοναδικού», «υπέροχου», «πετυχημένου», ηλεκτρονικού Alter ego του...!..και το μεγάλο «ΜΠΑΜ» δεν έχει συμβεί ακόμα... ..η κατάσταση αυτή, σε ό,τι αφορά τα social media, θα χειροτερέψει!... ..οι νέες γενιές, ήδη θεωρούν ως δεδομένη και αυτονόητη, «φυσιολογική» κατάσταση επικοινωνίας αυτή την ανεξέλεγκτη, ηλεκτρονική έκθεση προσωπικών δεδομένων, περιορισμένων ή μη, αθώων ή όχι. Στις επόμενες γενιές που θα ακολουθήσουν η κατάσταση αυτή θα έχει ξεφύγει σε μη αναστρέψιμο βαθμό από κάθε περιοριστικό έλεγχο νομοθετικού πλαισίου, κυρίως όμως (και αυτό είναι το χειρότερο) ηθικού. Εξ ου και η δυσκολία εφαρμογής του όποιου, μελλοντικού, νομοθετικού πλαισίου.