Αγαπω τα ζωα.Ειχαμε,κατα καιρους,σκυλακια και γατες.Η μια γατα μας πεθανε,απο βαθεια γεραματα,σε ηλικια 20 ετων και 3 μηνων !!! Ηταν και 'κοσμοπολιτισσα"αφου την ειχαμε παρει μαζι μας και σε αλλες δυο χωρες ! Μεχρι το τελος ηταν καλα,μονο που ηθελε συνεχεια αγκαλια και κοιμοταν πολυ.Οταν πεθανε ,παρα την ηλικια της,στεναχωρηθηκαμε πολυ.Οταν ομως πεθανε,απο καρκινο,η πρωτη σκυλιτσα μας, καναμε να φαμε δυο μερες και δεν "μιλιομασταν" για δυο εβδομαδες.Ο δεσμος που αναπτυσσει ο ανθρωπος με τα ζωακια του ειναι κατι που αν δεν το ζησει καποιος δεν μπορει να το καταλαβει.Αγαπητε Νοτη καταλαβαινω απολυτα πως αισθανθηκες.Για την "Κιρκη σου".