Το υψηλότερο επίπεδο γονιμότητας, όπως φαίνεται από το άρθρο, καταγράφεται σε χώρες με μεγαλύτερη ισότητα για τις γυναίκες και με ισχυρό κράτος πρόνοιας. Αν οι νέοι γονείς είχαν περισσότερη οικονομική ελευθερία, καλές άδειες μητρότητας/πατρότητας, δουλειές με ευελιξία και που προσφέρουν κάποιου είδους μέριμνα για τα παιδιά (και που δε φοβάσαι ότι θα τις χάσεις αν αποκτήσεις οικογένεια), θα είχαμε περισσότερες γεννήσεις. Και ταυτόχρονα έχουμε το θέμα της νοοτροπίας: Εργοδότες που δεν προσλαμβάνουν γυναίκες που είναι σε ηλικία γάμου/γέννας, προσμονή ότι όλο το βάρος θα πέσει στις γυναίκες και περιφρόνηση για άντρες που θέλουν να μοιραστούν την ανάθρεψη, περίπλοκο καθεστώς νομιμοποίησης παιδιών μεταναστών που μεγάλωσαν στην Ελλάδα και είναι η μόνη χώρα που ξέρουν, ελάχιστες ευκαιρίες για νέους που φεύγουν στο εξωτερικό και συχνά αποκτούν οικογένεια εκεί, ανύπαρκτη επένδυση στην παιδεία, ελάχιστη προστασία παιδιών από άσχημο οικογενειακό περιβάλλον με περίπλοκη διαδικασία αναδοχής/υιοθεσίας, ελάχιστες ευκαιρίες για παιδιά που πάσχουν από αρρώστιες/αναπηρίες.Όλα δύσκολα θέματα για να λυθούν σε μια χώρα που δεν ξέρει να σκέφτεται μακροπρόθεσμα.