ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

#1 Πιστεύω ότι καταλαβαίνω τι εννοείς, αλλά ο τρόπος που το εξέφρασες οδηγεί δυστυχώς σε παρεξηγήσεις. Νομίζω ότι στην ουσία αυτό που εννοείς είναι ότι αυτός είναι κυρίως θεωρητικός άνθρωπος κι εσύ πρακτικός. Αλλά κάπου έχεις σχηματίσει διάφορες προκαταλήψεις και κοσμοθεωρίες στο μυαλό σου που για σένα εξηγούν πως είναι τα πράγματα και πως θα έπρεπε να είναι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι έτσι. Υπάρχουν πολλοί ακαδημαϊκοί που είναι και πολύ πρακτικοί άνθρωποι συγχρόνως. Υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που μπορεί να δουλεύουν σε πιο «πρακτικά» ας πούμε επαγγέλματα αλλά μπορούν να τα διεκπεραιώσουν μόνο όταν τους δίνουν το βιβλίο οδηγιών και τους λένε ακριβώς τι να κάνουν. Εσύ όμως φοβάσαι για τον συγκεκριμένο άνθρωπο, γιατί αυτά που σε τράβηξαν, αναγνώρισες σε αυτόν, είναι η θεωρητική του σκέψη. Κι εσύ θεωρείς τον εαυτό σου πρακτικό άνθρωπο και κάπου μέσα στο μυαλό σου τα έχεις διαχωρίσει πολύ αυτά τα δύο. Είσαι στη φάση που αναρωτιέσαι πως θα ήταν η ζωή σου με αυτόν τον άνθρωπο στο μέλλον και σε έχουν πιάσει ένα σωρό ανησυχίες. Αυτή την φάση την έχω δει πολλές φορές να διαδραματίζεται. Συνήθως προέρχεται από άγχος για το μέλλον και πιάνουμε κάτι που μας προβληματίζει και το μεγαλοποιούμε μέσα στο μυαλό μας. Ωραία, ας πούμε ότι αυτός ο άνθρωπος είναι πιο θεωρητικός από σένα, τον έχεις δει πραγματικά να πνίγεται σε μία κουταλιά νερό για κάτι πιο πρακτικό, ή εσύ απλά σχηματίζεις αυτά τα σενάρια στο μυαλό σου; Μπορεί να μην αντιμετωπίζει τα πράγματα ακριβώς όπως εσύ, μπορεί να επιλέγει διαφορετικές λύσεις, αλλά έχεις δει να τα χάνει τελείως και να μην βρίσκει ούτε μία λύση; Από την άλλη, μήπως φοβάσαι ότι θα πέσουν σε σένα όλα τα πρακτικά θέματα της κοινής ζωής σας; Αφού αυτός όταν τα συζητάτε δείχνει να έχει τη διάθεση να τα αντιμετωπίσει, νομίζω ότι αυτό θα έπρεπε να είναι αρκετό για να σε καθησυχάσει. Η διάθεση και η πρόθεση έχουν πολύ μεγάλη σημασία από τη στιγμή που ο άνθρωπος δεν φαίνεται να είναι ανίκανος, κάποιους στόχους έχει βάλει και τους έχει πετύχει στη ζωή του. Από εκεί και πέρα, θα χαράξετε μαζί την κοινή σας ζωή, το πως θα είναι σε πρακτικό επίπεδο, θα το αποφασίσετε στην πορεία, μπορεί να μην έχει τον ίδιο τρόπο σκέψης με εσένα, αλλά θα κάνετε τους συμβιβασμούς σας, θα μοιράσετε τις ευθύνες σας και θα τα βρείτε, αρκεί να υπάρχει ουσιαστική πρόθεση.
Σχολιάζει ο/η