Η οπτική της κας Β. Σιούτη είναι πάντοτε ενδιαφέρουσα αλλά το σημερινό άρθρο είναι σε λάθος συμπέρασμα, διότι από τα δεδομένα που παραθέτει σε συνδυασμό προς το ζητούμενο συνάγεται το αντίθετο: Ως δεδομένα γίνονται ορθότατα δεκτά (α) ότι οι ΑΝΕΛ δεν δημιούργησαν μέχρι σήμερα σοβαρό πρόβλημα σε κάποιο ζήτημα (π.χ. σύμφωνο συμβίωσης ή ακόμη και στο σκοπιανό) και (β) ότι ο Τσίπρας είναι πολύ ικανός σε κινήσεις πολιτικής τακτικής, ή έστω απρόβλεπτος. Το ζητούμενο είναι ασφαλώς η παραμονή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία.Το ζητούμενο λοιπόν μπορεί να εξηγεί την προσωρινή ανακωχή, αλλά προϊδεάζει ότι η συνέχεια είναι μονοσήμαντη. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έχουν καμιά τύχη αν παραμείνουν ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Η διασύνδεση ενός πολυσυλλεκτικού, λαϊκίστικου και εν πολλοίς αντιευρωπαϊκού σχήματος, όπως ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου 2015, με ένα λαϊκοδεξιό, υπερσυντηρητικό μόρφωμα που λιβανίζει κάθε εκκλησιαστικό παράγοντα, όπως οι ΑΝΕΛ, είχε κοινό παρονομαστή την αντιμνημονιακή ρητορική (ανεδαφική σε όλες τις τις εκδοχές αλλά κυρίαρχη τότε). Όταν αυτή η ρητορική εξατμίστηκε, κάθε κοινός παρονομαστής εξέλιπε.Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ πολύ λίγα κοινά έχει με τον ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου 2015. Οι ιδεοληπτικοί και ο Βαρουφάκης τον εγκατέλειψαν, τα νέα πρόσωπα της γενιάς των 30-35άρηδων υπουργών εκπέμπουν άλλο σήμα και το κοινό, στο οποίο απευθύνονται, δεν είναι οι ανεκδιήγητοι αγανακτισμένοι της πλατείας αλλά ένα πολύ ευρύτερο μέρος του εκλογικού σώματος - σε επόμενη φάση, όταν ο Τσίπρας ξεφορτώσει μερικές ακόμη φάτσες που είναι κολλημένες στο παρελθόν, μπορεί άνετα να βάλει και γραβάτα.Στο έργο οι ΑΝΕΛ δεν έχουν πια ρόλο, αν μάλιστα δεν εγκαταλείψουν με θόρυβο το σκάφος θα βυθιστούν μαζί του ή για την ακρίβεια θα βυθιστούν μόνοι τους: Μπορεί κάποιος, πιθανότατα με αρκετή προσπάθεια, να βρει λόγους να ψηφιστεί και πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ, ποιός όμως μπορεί να βρει λόγο να ψηφιστούν πάλι οι ΑΝΕΛ;;;Το συμπέρασμα είναι ότι ο Τσίπρας θα επιδιώξει να διατηρήσει την ηγεμονία στον έναν από τους δύο πόλους εξουσίας που διαθέτει η χώρα, προσεγγίζοντας ή έστω αφήνοντας χώρο στο Κίνημα Αλλαγής (και όχι στο Ποτάμι που ορθά, όπως καταγράφεται, έχει ουσιαστικά στερέψει). Το επόμενο αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ θα είναι καλύτερη από μια κυβέρνηση ΝΔ - ΚΙΝΑΛ. Ανεξάρτητα από το αν αυτό ευσταθεί ή όχι (όπερ μελλοντολογία), διατηρεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε ηγεμονική θέση στην πολιτική ζωή και θέτει σε κίνδυνο την ενότητα και το μέλλον του ΚΙΝΑΛ. Αν η Γεννηματά δηλώσει ότι δεν συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ = συνεργάζεται με τη ΝΔ, δηλ. αποκόπτεται από την ευκολότερη πηγή υποψηφίων ψηφοφόρων (ΣΥΡΙΖΑ το 2015, πρώην ΠΑΣΟΚ). Η ΝΔ, ήδη σε τροχιά πρωτιάς, πήρε το 2015 όσους πήρε από τους πρώην ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και αυτοί δεν γυρίζουν πίσω, όσοι γυρίσουν θα γυρίσουν από το ΣΥΡΙΖΑ. Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ψαλιδίζει την πιθανότητα να παραμείνει κόμμα εξουσίας, όσο επεκτείνεται χρονικά η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ. Άρα πρακτικά η συνεργασία έχει τελειώσει, μένει ο χρόνος ανακοίνωσης του τέλους που εξαρτάται από το πόσο ακόμη τρομοκρατεί το ενδεχόμενο απώλειας της εξουσίας ορισμένους (ομολογουμένως αρκετούς) μαγεμένους από αυτή, στα δύο κόμματα - πιο ακριβόλογα, πόσο ακόμη αρκετοί μαγεμένοι από την εξουσία εντός του ΣΥΡΙΖΑ θα ασκούν επαρκή επιρροή στον Τσίπρα, ώστε να μην προκηρύσσει τις εκλογές που γνωρίζει ότι θα χάσει.
Σχολιάζει ο/η