Ως Έλληνας του εξωτερικού πια, και γέννημα θρέμα Βολιώτης, νομίζω ότι τα τσιπουράδικα είναι από τα πράγματα που μου λείπει περισσότερο τις Κυριακές. Ελάχιστες Κυριακές θυμάμαι που δε πηγαίναμε το μεσημέρι με γονείς ή/ και φίλους για δυο - τρία τσιπουράκια. Αυτό που βιώνεις όταν κάθεσαι για τσιπουράκι, φρέσκο ψαράκι και κουβεντούλα που είναι πολύ χαλαρή - βοηθάει και το τσίπουρο - χωρίς να περιμένεις να σε γδάρουν στο τέλος είναι γραμμένο στο DNA μου.