Πενταγιώτισσα, το τότε σχόλιο του Κουμανταρέα ήταν απαράδεκτο στην ουσία του. Βρίσκω ωστόσο εξαιρετικά άδικο να διασώζεται και να παρουσιάζεται ακόμη ως χαρακτηριστική στιγμή ενός συγγραφέα με τεράστια παραγωγή η εν λόγω φράση του. Όπως πολύ σωστά το έθεσε ο Θ. Χειμωνάς εδώ http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/415/%CE%BF-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AD%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-comme-il-faut-%CE%BA%CE%AC%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%B9, "δεν έχουμε να κάνουμε με καμία «δήλωση». Ούτε με απάντηση σε σχετική ερώτηση, ούτε με γραπτό κείμενο ή άρθρο. Ούτε καν με status στο Facebook." αλλά με "μια αποστροφή του προφορικού λόγου ενός κουρασμένου ανθρώπου 82 ετών μπροστά σε μια κάμερα, μετά από μια τηλεοπτική συζήτηση" και στο πλαίσιο μιας παρομοίωσης.Δεν ξέρω τι ακριβώς πέρασε από το μυαλό του όταν πέταξε αυτή τη βλακεία, μπορεί να σκεφτόταν όχι τον αληθινό βιασμό αλλά το έντονο "πέσιμο", μπορεί να είχε κατά νου τα παιχνίδια ρόλων μεταξύ εραστών, πάντως δεν δικαιολογούσε τους βιαστές και αυτό μπορώ να το υπογράψω.Όταν ο Χωμενίδης θέλησε να τον υπερασπιστεί υπενθυμιζοντας την αντιδικτατορική του δράση, πολλοί, και δικαίως, αντέτειναν ότι ο πρότερος έντιμος βίος δεν καθαγιάζει κάποιον για τα μελλοντικά ολισθήματα. Ε, θεωρώ συγχρόνως ότι ένα μεμονωμένο, ατυχές και πώς να το πω... ξεκούδουνο σχόλιο δεν διαγράφει 60 χρόνια πλούσιου και καθόλου σεξιστικού έργου.
