Το κείμενο-κόλαφος μηρυκάζει ανιαρές κοινοτοπίες και συγκροτείται γύρω από την αγοραία θέση της απολιτικοποίησης του πολιτικού. Καταργώντας την οργανωμένη πολιτική έκφραση στα πανεπιστήμια , η οποία ευθύνεται για πάσα νόσο του ακαδημαϊκού συγκείμενου-τεκμηριώνεται επειδή όλοι το γνωρίζουμε ενορατικά ;!- θα αναδειχθούν άλλης φύσεως γνήσιες ανησυχίες [sic] από τους ελεύθερα σκεπτόμενους και ιδιαίτερους επαναστάτες-άτομα (ήτοι εναλλακτικούς) όπως το δικαίωμα στην ποδηλασία, στην ένδυση των δέντρων με πουλόβερ και για τους πιο ακραίους και συνειδητοποιημένους ακτιβιστές το δίλεπτο σβήσιμο στα φώτα του σπιτιού. Έτσι οι νέοι θα απομακρυνθούν από την τρέχουσα χυδαιότητα του να εκφράζουν οργανωμένα και συλλογικά την πολιτική τους θέση και κυρίως θα πάψουν να είναι φερέφωνα…