Και βέβαια , και δάκρυα , και έμπνευση , και πραγματικά είναι από αυτά τα ερεθίσματα που θα ήταν καλό να έχουμε συχνότερα. Η μεγαλύτερη όμως ανατριχίλα με κυρίευσε όταν συνειδητοποίησα σε πόσες άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις στο Ιράν, πόσες άλλες μητέρες , καθημερινά , δεν έχουν την τύχη της μητέρας του Balal και καταλήγουν να παρακολουθούν τον απαγχονισμό του παιδιού τους . Πολύ σκληρό. Και συμβαίνει μόλις δίπλα μας.