Η κοπέλα λεει συγκεκριμένα οτι το κέρατο πονάει περισσότερο στο γάμο από οτι σε μια σχέση. Τελοσπαντων πονάει, βαρύνει ο,τι κι αν επιλέξει ο καθένας θεωρω ότι υπάρχει μια βαση στο επιχείρημα. Καταρχάς για πολύ κόσμο εκει έξω το κέρατο οδηγει νομοτελειακά σε χωρισμό. Επίσης, για πολύ κόσμο,ο γάμος είναι το επιστέγασμα μιας σχεσης με απόλυτη εμπιστοσύνη και ασφάλεια και απο τις δύο πλευρές. Και το κέρατο τη σπάει αυτην την εμπιστοσύνη(και στη σχεση τη σπαει προφανως αλλα εδω λεμε οτι αυτον τον ΕΝΑ τον επελεξες και τον παντρευτηκες,αρα για κάποιους λογους σε ενεπνευσε να αλλαξεις τη δυναμική απο το "έχουμε σχέση" στο "γινομαστε οικογένεια"). Επομένως, δύο τα κρατούμενα ,αν θεωρησουμε οτι ο γάμος γίνεται με κάποιον που ,πιθανοτικα πάντα , διότι εγγυήσεις δεν υπάρχουν, έχεις επιλέξει ως αξιο εμπιστοσυνης και σύντροφο ζωης,το κερατωμα κάπως χτυπάει περισσότερο απο μια απλή σχέση. Δευτερον,επειδή όπως ειπα παραπάνω συχνα οδηγει σε χωρισμό ειναι αλλο να χωριζεις με τον Τάκη και απλά να μην τον ξαναβλεπεις κι αλλο να μπαινεις σε διαδικασια διαζυγιου(πιθανώς επιπονη) ,επιμελειας παιδιων,θεματα περιουσιας και ο,τι άλλο προκύπτει απο ενα διαζυγιο.Βέβαια αυτην δεν την κερατωσε κανένας αλλα άλλο θέμα αυτό.