ξέρεις ποιο είναι το "λάθος" σου (αν μου επιτρέπεις;) Προσπαθείς υπερβολικά πολύ!Χαλάρωσε.Κράτα όσα σε κάνουν να νιώθεις καλά. Κι αποδέξου τα άλλα. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο αυτό που σου λέω. Όμως δεν είμαι σίγουρη αν διαβάζεις τα σχόλια που σου γράφουμε (όλοι είπαν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για την σχέση σου με τους γονείς σου) ή αν απλώς μένεις δεμένη σ' ένα κουβάρι που σε κρατάει δέσμια ώστε να ορίζεσαι μέσα από το πως σε βλέπουν εκείνοι. Να το πω απλά; Ότι και να κάνεις, θα βρουν κάτι να πουν! Γιατί ΔΕΝ έχει να κάνει με σένα, γλυκιά μου! Το πρόβλημα το έχουν εκείνοι. Μην το κάνεις δικό σου. Και ούτε να προσπαθείς να τους το εξηγήσεις αυτό. Γνώμη μου είναι να μην εκτυπώσεις τα μηνύματα για να τα δείξεις στην μητέρα σου! Ψάχνεις πάντα να βρεις κάτι να σε δένει μαζί της για να μην αφήσεις το θέμα στην άκρη. Ξέρεις, ιδανικά τα προβλήματα θα έπρεπε να λύνονται. Αλλά όταν αυτό δεν γίνεται... τα δεχόμαστε και τα ξεπερνάμε... παίρνει χρόνο αλλά καμιά φορά δεν υπάρχει άλλη λύση... και νομίζω αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν κι άλλοι που έχουν περάσει κάτι παρόμοιο...(με όλο το σεβασμό, ελπίζω να μην παρεξήγησες τίποτα, καλό κουράγιο!)