#1 καταλαβαινω 100% γιατι κατι εσπασε μεσα σου. Εσπασε γιατι αισθανθηκες οτι αυτος δεν εχασε κατι αφου δεν ηθελε παιδι, ενω εσυ εχασες, το παιρνεις δηλαδη αντιδραστικα και 'μια σου και μια μου'. Αυτο που νιωθεις δηλαδη θεωρω πως ειναι εγωιστικο δηλαδη οτι οταν χανεις κατι εσυ πρεπει και ο αλλος να χασει/παθει κατι ( δε σε κατηγορω φυσικα, εσυ εφαγες το λουκι, απλως σου εξηγω για να το κατανοησεις). Στην πραγματικοτητα δεν ξερουμε βεβαια και αν εσυ στην πραγματικοτητα οντως εχασες κατι που ηθελες. Συμφωνω στο οτι οι συνθηκες παιζουν μεγαλο ρολο στις αποφασεις μας, αλλα αν ηθελες πραγματικα το παιδι θα το εκανες ακομη και αν αυτος εξαφανιζολ. Αρα ηθελες το παιδι εφοσον το ηθελε και κεινος που μαλλον σημαινει οτι δεν το ηθελες και ιδιαιτερα σε τελικη αναλυση.Τονιζω οτι ΤΟΤΕ δεν το ηθελες τωρα μπορει να θες παρα πολυ να γινεις μητερα. Σε καθε περιπτωση ομως, δεν εχει σημασια πια. Σημασια εχει να επεξεργαστεις αυτο που εγινε με ψυχολογο, γιατι αλλιως θα το θυμασαι μια ζωη και θα σου μεινει απωθημενο, οσα παιδια και να κανεις στο μελλον ειτε με αυτον ειτε με αλλον. Και στην τελικη, ζευγαρι ησασταν, κοινη αποφαση ηταν, ακομη και αν εσυ ενιωσες παραπανω πιεση. Σημασια εχει να καταλαβεις αν εκανες πραγματικα υποχωρηση (αυτο θα συνεβαινε αν οντως ηθελες το παιδι τοτε) ή απλως τωρα νομιζεις οτι εκανες υποχωρηση, επειδη το εχεις μεγαλοποιησει στο μυαλο σου, επειδη νομιζεις οτι εχασες κατι. Πηγαινε σε ψυχολογο να σε βοηθησει και οσον αφορα το γαμο, αν δε συζητησεις μαζι του να του πεις τι νιωθεις, οτι δηλαδη κατι εχει σπασει πια μεσα σου, να μην παντρευτεις. Με τη συζητηση θα καταλαβεις περισσοτερα, δηλαδη κατα ποσο θα σε στηριζει σε αναλογα δυσκολες αποφασεις στο μελλον και ποσο πραγματικα ενωμενοι ειστε. Αυτο θα σου πει και ο ψυχολογος πιστευω.
