Η στάση των διανοούμενων είναι μηδενιστική - χαοτική και πριν απ'όλα ανορθολογική, με κύριο χαρακτηριστικό την έντονη στροφή προς τον αχαλίνωτο υποκειμενισμό, σημάδι αλάνθαστο της κρίσης και ακούσιος "επιταχυντής" της μεταξίωσης όλων των αξιών.Εξάλλου, το γεγονός ότι οι διανοούμενοι έχουν μια σχετική απόσταση από τα καθημερινά πράγματα και αυξημένη ικανότητα αφαίρεσης, θεώρησης και προοπτικής δεν αποτελεί ούτε εγγύηση ούτε απόδειξη μιας πρόσθετης αντικειμενικότητας στη γνώση.Αποτελεί κατά αυτούς "εθνικιστικό χουλιγκανισμό" η επίκληση από τους σημερινούς πολίτες ενός κράτους της εθνικής ιστορικής τους συνέχειας.Η έννοια της εθνικής κυριαρχίας παραποιήθηκε ως "εθνικισμός" και η έννοια της λαϊκής κυριαρχίας ως "λαϊκισμός". Σε εποχές κρίσης, όταν οι πολίτες χάνουν τα πάντα, αδράχνονται από το μόνο που τους απομένει: την πολιτισμική ταυτότητα.Εν τούτοις, η άρχουσα Αριστερά και η παρασιτική κρατική διανόηση αποστρέφονται κάθε έννοια ταυτότητας, είτε εθνικής είτε ευρωπαϊκής, διαγιγνώσκοντας συστηματικά σε κάθε περίπτωση κίνδυνο εθνικισμού.