«Το γεγονός αυτό ήταν επόμενο να μεγαλώσει τις κατακτητικές ορέξεις των αντιδραστικών κύκλων των γειτονικών μας χωρών (Αλβανία, Σκόπια, Τουρκία) που συνωμοτούν με τη βοήθεια των γνωστών διεθνών δυνάμεων εναντίον της εθνικής μας ακεραιότητας.»Όλη η εθνοφασιστική παράνοια του νεοελληνικού μικροαστικού επαρχιωτισμού μαζεμένη σε λίγες αράδες. Με τέτοια αριστερά, τύφλα να έχει η (ακρο)δεξιά των αρχικαραβανάδων ("Φραγκούλη, φτιάξε κόμμα να σωθεί ο τόπος", έκρωζε η ανθρώπινη σκόνη που μαζεύτηκε στη Θεσσαλονίκη) και των τραγόπαπων, των ίδιων αυτών που πουλάνε ακίνητα (real estate business) του πατριαρχείου Ιεροσολύμων στους ισραηλινούς εποίκους, στο πλαίσιο της "ελληνο-ισραηλινής φιλίας". Κανείς από τους εν λόγω εθνικόφρονες δεν σταμάτησε λίγο να σκεφτεί, πώς διάολο ένα κράτος που δεν έχει καν στρατό (την Μακεδονία λέω· "Σκόπια" για το ντόπιο αλαφιασμένο πόπολο, το στατιωτικό κατεστημένο και όλες τις υπηρεσίες του ελληνικού βαθέος κράτους) θα καταλάβει την Θεσσαλονίκη και την Χαλκιδική μας, όπως λέει ο πιο πάνω εθνικιστής μουσικοσυνθέτης, με περίσσια πατριωτική ζέση. Μάλλον θα είναι σε συνεργασία με τις "Μεγάλες Δυνάμεις" που απεργάζονται, αιώνες τώρα, σχέδιο υποδούλωσης και αλλοίωσης του ελληνισμού. Όταν όμως, στις αρχές των '90's, με τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας το ελληνικό κράτος σε συνεργασία με το αλβανικό και το σερβικό ήλπιζαν, τρίβοντας τα χέρια τους, στην διάλυση και το διαμελισμό της Δημοκρατίας της Μακεδονίας (αυτό είναι το όνομα, κύριοι, τι να κάνουμε, όσο απόγονοι είστε εσείς, με τις μαϊμουδόφατσες σας, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, άλλο τόσο είναι αυτοί!) για να πάρει ο καθένας το κομματάκι που του αναλογεί, εκεί πού ήταν ο ψεκασμένος αρχιμουσικός και όλη η ντόπια μαύρη αντίδραση που κινητοποιείται εσχάτως ξανά; Μάλλον στα συλλαλητήρια του '92. Αυτό σημαίνει να είσαι Έλληνας, διαχρονικά: το δικό σου, προσοδικό, βαθιά παρακμιακό κράτος έχει επεκτατικές βλέψεις προς βορρά και ανατολή, αλλά για σένα το αντίθετο είναι αληθές: οι γείτονες σου επιβουλεύονται την εθνική σου κυριαρχία! Πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας, διανοητικός λουμπενισμός, αυτοματοποιημένες συναισθηματικές αντιδράσεις, διπολική ψυχοσυναισθηματική διαταραχή (κρίση μεγαλομανίας, "όλος ο κόσμος μάς χρωστάει", "όταν εμείς, αυτοί βαλανίδια" κ.λπ. και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟ σύμπλεγμα κατωτερότητας, "δε έχουμε κράτος", το αιώνιο κλαψούρισμα του έλληνα μικρομεσαίου μαγαζάτορα που ονειρεύεται την Μπόλη και τον μαρμαρωμένο βασιλιά), αυτή εν ολίγοις και εντελώς τηλεγραφικά είναι η ταυτότητα του σύγχρονου Έλληνα και η ψυχοδιανοητική/πνευματική κατάσταση του μεγαλύτερου μέρους του "Γίγαντα Λαού" σήμερα. Και η δεξιά και η αριστερά, του κράτους και του κεφαλαίου, γλύφουν δεξιά κι αριστερά, από τα βοθρολύματα της Χ.Α. μέχρι την Λιάννα Κανέλλη και το ΚΚΕ, από τον Λεβέντη ως τον Θεοδωράκη (τον άλλο), τον αγνό λαό που βγήλε αυθόρμητα στους δρόμους να υπερασπιστεί το "όνομα μας είναι η ψυχή μας". Εθνική ενότητα γιατί κινδυνεύει η πατρίς, κύριοι! Ωραίο θέμα για φαρσοκωμωδία, μόνο που θα υπάρχουν δάκρυα και αίμα στο τέλος, ειδικά για πολλούς που παριστάνουν τους σύγχρονους Λεωνίδες και Μεγαλέξανδρους, ντυμένοι με αποκριάτικο κοστούμι που πήραν σε προσφορά από τα Jumbo.
