To # 6 πάντως μου θύμισε λίγο την άλλη πλευρά μιας ιστορίας που επαναλαμβάνεται. Αν έγραφε η νύφη, θα της λέγαμε βάλε τα όρια σου, μη συναναστρέφεσαι καθόλου με ανθρώπους που δεν θέλεις, δεν είσαι υποχρεωμένη ούτε Χριστούγεννα να πας κτλ. Κατά κάποιο τρόπο βλέπουμε δηλαδή τις παράπλευρες απώλειες. Η λύση δεν ξέρω ποια είναι. Μάλλον εξαρτάται από τον χαρακτήρα της μητέρας σου και στο πώς διαχειρίζεται τη μοναξιά, τις γιορτές κτλ. Και από το πόσο διατεθειμένος είναι ο αδερφός σου να κάνει κάτι έξτρα ακόμη. πχ μετά το Χριστουγεννιάτικό γεύμα να πάει για καφέ στη μαμά σου. Ή να εξηγηθεί στη νύφη ότι αυτή είναι η μαμά μου και θέλω σε κάποιες γιορτές να έρχεται και τέλος. Οι φιλενάδες σώζουν σε αυτές τις περιπτώσεις, ελπίζω να έχει.