Πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, συμφωνώ σε όλα. Ειδικά σε αυτό που λένε ότι η γλώσσα, οδηγεί τη σκέψη, σε πάει εκεί που λες δηλαδή.Αυτό που με στενοχωρεί ιδιαίτερα και με απογοητεύει, είναι το συχνό φαινόμενο, της άρνησης, της κατανόησης αυτής της σχέσης λόγου -ποιότητας ζωής και το πείσμα πολλών ανθρώπων να χρησιμοποιούν λέξεις και εκφράσεις με αρνητικό ή καταστροφικό νόημα σε καταστάσεις πολύ λιγότερες της περιγραφής τους. πχ σφάχτηκα, ενώ έπαθε μια γρατζουνιά στο ξύρισμα ή μια απλή ιατρική επέμβαση, μετατρέπεται σε ¨τον ανοίξανε ή πχ χειρουργημένος άνθρωπος¨. Θέλω να πω ότι εκτός από την πολιτική ορθότητα, ένα μείζων θέμα είναι η αμετροέπεια και η υπερβολή χωρίς δεύτερη σκέψη. Φυσικά δε μιλώ για τη χρήση της γλώσσας συνειδητά ή ως όργανο δουλειάς ή καλλιτεχνικής δημιουργία. Εννοώ την ευκολία του λέω ότι να ναι και δεν θέλω να καταλάβω πόσο κακό μου κάνει.Βέβαια θα ξανασύμφωνήσω απόλυτα , πως ο τρόπος , που χρησιμοποιούμε τη γλώσσα είναι κι ο καθρέφτης της ψυχικής μας ζωής. Ένας πολύ θυμωμένος άνθρωπος, θέλει να ενοχλήσει, γι αυτό ¨ταράζει ¨ λεκτικά τους άλλους, μιλώντας έτσι καταστροφολογικά, δημιουργώντας ανατριχιαστικές εικόνες χωρίς λόγο.