Οι νότιοι Σλάβοι φτιάξαν χώρα που την βάφτισαν "ΝοτιοΣλαβία" (Γιουγκοσλαβία). Η πολιτική ορθότητα ακροβατεί μεταξύ της κοινωνικής υποκρισίας και καθωσπρεπισμού και της κοινωνικής σύμβασης που είναι η γλώσσα.Όταν λέμε "λευκό κρασί" προφανώς εννοούμε διαυγές, υποκίτρινο κρασί διότι λευκό είναι το γάλα. Από την άλλη Αιθίοπας σημαίνει κυριολεκτικά ο καμένος, ο μαύρος. Προσβλήθηκε ο Αμπέμπε Μπικίλα που τον είπαν μαύρο;Η επιλογή λέξεων ηθικά φορτισμένων είναι όλο το χαρτί, η έτι περαιτέρω όταν η επιβολή ηθικής είναι ο στόχος:εμφύλιος πόλεμος vs συμμοριτοπόλεμος κλήρος vs παπαδαριόμπάτσοι vs αστυνομικοίκουλτουριαραίοι vs πνευματικός κόσμοςΚαι η πολιτική ορθότητα στον απόλυτο αποχρωματισμό της είναι μια ηθική επιλογή. Όταν λέμε ότι έχουμε 2018 ΜΚΕ (Μετά Κοινής Εποχής) αποκρύπτουμε το πώς ορίστηκε η κοινή εποχή. Στην προσπάθειά μας να φτιάξουμε διαπολιτισμικές κοινωνίες λέμε μπούρδες κενές νοήματος.Στην Ελλάδα εισάγουμε προβληματισμούς αλλότριους. Πχ εδώ, που δεν είχαμε δουλεία και αποικίες, η λέξη αράπης είναι (ιστορικά) ηθικά ουδέτερη. Φαντάζει μάλλον σαν κάτι εξωτικό (βλ την "αραπιά" στη δημοτική ποίηση ή στον Τσιτσάνη) παρά σαν κάτι ρατσιστικό. Φορτίστηκε ηθικά από ανθρώπους που ΘΕΛΑΝ να εισαγάγουν ένα πρόβλημα. Η παγκοσμιοποίηση βέβαια βοηθά αυτή την ώσμωση.Παρ΄όλ΄αυτά, στο δημόσιο χώρο (πολιτική, δημοσιογραφία) υπάρχει η πρόκληση να κρατήσεις σαφήνεια νοημάτων και ηθικά αποχρωματισμένο λόγο.Για έναν δημοσιογράφο τι πρέπει να είναι η Αλεξίου, η Μάνου και ο Λαζόπουλος;(α) καλλιτέχνες(β) πνευματικοί άνθρωποι(γ) επαγγελματίες αριστεροίΑνάλογα τη θέση που παίρνει ο ομιλών στη δημόσια σφαίρα (όχι στον καφενέ ή στο σπίτι του όπου μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει) θέτει και το συγκείμενο της κουβέντας.