"Όσο δεν τους βοηθάμε να ζήσουν στ' αλήθεια μαζί μας, όσο τα πιτσιρίκια δεν μιλάνε την γλώσσα της χώρας στην οποία μεγαλώνουν και παραμένουν στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας θα αποτελούν εύκολο στόχο." Απολογούμαι εκ των προτέρων αν σφάλλω, αλλά το ενδιαφέρον κατά τα άλλα άρθρο σας, καταδεικνύει κάτι πολύ πιο ουσιώδες απ το "εμείς" vs "εσείς" ή δικά "μας" vs δικά "τους", λες και πρόκειται για γηπεδική αντιπαράθεση. Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι και σοβαρές προσπάθειες γίνονται και συντονισμένες για την ενσωμάτωση των παιδιών στα ελληνικά σχολεία. Όπως είμαι σε θέση και να ξέρω ότι το φαινόμενο που ζούμε τα τελευταία χρόνια, δεν είναι αποτέλεσμα των "μας", αλλά μιας γενικότερης αρρωστημένης πανδημίας που δεν κάνει διακρίσεις εθνικότητας, αλλά χαρακτηρίζει νοσηρά τα σημεία των καιρών μας: η πρωτοφανής, άνευ προηγουμένου, άνευ εξήγησης ΕΠΙΘΕΣΗ κυριολεκτικά στην παιδικότητα, στην παιδική ηλικία, στα παιδιά ΟΛΟΥ του ΚΟΣΜΟΥ. Ένα απίστευτο τσουνάμι βαναυσότητας και σκληρότητας απέναντι στα παιδιά, όχι μόνο στην Ελλάδα, όχι μόνο στην Αμερική, στην Ρωσία, στην Βραζιλία, στην Αυστραλία, ένα ευρύ φάσμα εγκληματικότητας με θύματα τα παιδιά. Οι θύτες κατά 70+% ΟΙΚΕΙΟΙ. Είναι πολύ πιο σοβαρό και θλιβερό, είναι πέρα απ τα ελληνικά σύνορα και δυστυχώς η νομικές παράμετροι δεν είχαν την ευελιξία να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, πλήττοντας το εν την γενέσει του.