Είναι λίγο άκυρη η ερώτηση. Τι σημαίνει "για ποιόν θα λυπηθώ";Αν μιλάμε για πραγματικό (συν)αίσθημα, κανένας μας δεν μπορεί να το προγραμματίσει εκ των προτέρων. Πως είναι δυνατόν να αποφασίσω ότι σε μια δεδομένη μελλοντική στιγμή θα αισθανθώ κάτι;Ακόμα πιο άκυρη είναι η ποσοτικοποίηση του αισθήματος. Τι σημαίνει "λυπάμαι περισσότερο το κουτάβι από τον 30ρη"; Δηλαδή πόσα κιλά ή χιλιόμετρα λύπης μπορούμε να νιώθουμε; Μου θυμίζει κάτι ανόητες ερωτήσεις σε μωρά "ποιόν αγαπάς περισσότερο, τον μπαμπα ή την μαμά".Δεν είναι όλες οι επιστημονικές έρευνες χρήσιμες τελικά. Μερικές εξετάζουν ανόητα ερωτήματα χωρίς κανέναν χρήσιμο σκοπό.Όταν βλέπουμε κάποιον να βασανίζεται, προσπαθούμε να τον βοηθήσουμε, τελεία και παύλα. Και είναι εντελώς απίθανο να δούμε να βασανίζονται ταυτόχρονα ΚΑΙ ένας 30ρης ΚΑΙ ένα κουτάβι. Ακόμα και σε αυτήν την εντελώς θεωρητική περίπτωση, το τι θα κάνουμε εξαρτάται από τις συνθήκες. Αν και η έρευνα ρωτάει τι νιώθουμε, όχι τι θα κάναμε.Υ.Γ. Η ανόητη επιστημονική έρευνα θα μπορούσε να εμπλουτιστεί με περισσότερα ανόητα ερωτήματα. Π.χ. πότε νιώθετε μεγαλύτερο οίκτο, όταν βασανίζεται ένα ξανθό μωρό ή ένα άσχημο κουτάβι; Και αν το μωρό είναι μαυριδερό λιγδιασμένο και το κουτάβι γλυκύτατο; Και αν 30ρης έχει όψη σύρου πρόσφυγα; Και αν αντι για κουτάβι βάλουμε ένα αρνάκι, λίγο πριν το Πάσχα; Και αν συγκρίνουμε ανάμεσα στον οίκτο προς ένα γουρουνάκι με τον οίκτο προς έναν 30ρη που τρώει λουκάνικα;