Ακτές, δάση, ποτάμια είναι επίσης κρατική περιουσία. Αξιοποίηση είναι παρέμβαση. “Αξιοποίηση” είναι και η μετατροπή μιας παραλίας σε ξενοδοχειακό συγκρότημα ή ενός δάσους σε ορυχείο. Προστασία του περιβάλλοντος δεν σημαίνει μόνο περιορισμός των ρύπων αλλά και προστασία της ήδη υπάρχουσας βιομάζας. Όσο για τους περιορισμούς των ρύπων δεν είναι λόγω οικολογικής ευαισθησίας. Αλλά και ένας έξυπνος τρόπος ελέγχου της ανάπτυξης σε κάθε κράτος. Με τα θετικά και τα αρνητικά του. Σε καμία περίπτωση πάντως μην φαντάζεστε πως οι προθέσεις των κέντρων αποφάσεων είναι η προστασία του περιβάλλοντος και η ευημερία των κατοίκων τους...Τουλάχιστον όχι των κατοίκων των χωρών εκτός των δυνατών του κλάμπ.Αν είναι δυνατόν κάποιος που έχει ένα πετυχημένο μαγαζί να δίνει χρήματα για να μεγαλώσει και το μαγαζί του διπλανού του χωρίς να έχει πλάνο για δικό του κέρδος. Ποιος τα πιστεύει αυτά; Τι είναι η ΕΕ, η Θεία Πρόνοια;