Αυτό που δεν υπάρχει σωστό και λάθος για τα οικονομικά του κάθε ζευγαριού, ενώ το κατανοώ κάπως μέσα μου δεν μπορώ να το δεχτώ. Στη δική μου λογική ένα ζευγάρι δεν είναι μόνο φρου φρου και έρωτες, είναι και μία συμμαχία για την αντιμετώπιση της ζωής και σε πρακτικό επίπεδο. Ειδικά αν ζουν μαζί και περιμένουν και μωρό, που από ότι κατάλαβα ήταν μία συνειδητή απόφαση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο τα έσοδα και οι υποχρεώσεις είναι κοινά. Και προφανώς ο ένας θα στηρίξει οικονομικά τον άλλο όταν χρειαστεί, είτε πρόκειται για περίοδο λοχείας (όπως στην περίπτωση της φίλης μας), είτε αν ο ένας από τους δύο χάσει τη δουλεία, ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Καταλαβαίνω απόλυτα την απογοήτευση της φίλης. Νομίζω ωστόσο ότι πρέπει να γίνει μία συζήτηση πιο ξεκάθαρη - παίζει δηλαδή και το ενδεχόμενο να έγινε παρεξήγηση, και ο άλλος απλώς να πίστευε ότι με αυτό τον τρόπο τη βοηθάει να μην νιώθει ξεκρέμαστη (η ίδια για τον εαυτό της, όχι για τα κοινά έξοδα). Αν το δικό του εισόδημα επιτρέπει να καλύψει για όσο χρειαστεί αυτά τα 300 ευρώ που λες ότι είναι το μερίδιό σου αλλά παρόλα αυτά εννοεί αυτό που είπε... καλύτερα να μην πω αυτό που σκέφτομαι γιατί θα ακουστώ πολύ σκληρή!