Μιά παράσταση (10/6), πυκνότατης ενέργειας. Όντως οι ήχοι ενσωματώνονταν στην φωνή και μαζί στο κείμενο.Όπως σ'ολ'αυτά τα μεγάλα κείμενα, ο λόγος στάθηκε κυρίαρχος, αλλά αναδείχθηκε αξιοσημείωτα από τους δύο ερμηνευτές. Μεγάλη απόλαυση τα χορικά που -σπάνιο- ακούστηκαν κατακάθαρα σαν ποιητικά κελαϊδίσματα, μέσα στον ζόφο των τραγικών γεγονότων.Μέγας ο άθλος της κας Μουτούση και δυσπερίγραπτος.Άξια ! Ο κ. Καμαρωτός συμπρωταγωνίστησε επιδρώντας ίσως περισσότερο στο υποσυνείδητο του θεατή. Μεγάλο μάθημα αυτή η παράσταση !