Το θέμα δεν είναι οι πολιτικές πεποιθήσεις του Αρκά, το αν κάνει αντικυβερνητική ή φιλοκυβερνητική προπαγάνδα ή το αν ο Μπόμπολας είναι χειρότερος του Θέμου. Θεωρώ πως πρωτίστως είναι ζήτημα αισθητικής. Για παράδειγμα, δεν είναι ίδιο το να δουλεύεις στους Times με το να δουλεύεις στη Sun (παρ΄ όλο που ανήκουν στον ίδιο εκδοτικό όμιλο). Έτσι λοιπόν δεν είναι το ίδιο το να πας από μια mainstream εφημερίδα σε ένα tabloid σαν το Πρώτο Θέμα. Όπως και να το κάνουμε είναι διαφορετικό το κοινό στο οποίο απευθύνεσαι, διαφορετικό το επίπεδό τους, διαφορετική η αισθητική τους και τα αντανακλαστικά τους στο χιούμορ. Αν ο Αρκάς πιστεύει πως το αναγνωστικό κοινό του Πρώτου Θέματος είναι το κατάλληλο για να προβάλει τη δουλειά του, τότε δικαιώμα του... Απλά είναι λίγο οξύμωρο το γεγονός οτι η τελευταία σειρά του Αρκά ("ο Προφήτης") έχει σαν κύριο θέμα το λαϊκισμό και τους πολίτες που είναι πρόθυμοι να πιστέψουν οποιονδήποτε τους χαϊδέψει αυτιά, αλλά την ίδια στιγμή επιλέγει να δημοσιεύσει τα σκίτσα του σε μια εφημερίδα που οφείλει τη δημοφιλία της στο να χαϊδεύει τα αυτιά ρατσιστών, υπερσυντηριτικών, θρησκόληπτων και νεοναζί. Προφανώς είναι δικαιώμα του Αρκά να επιλέξει που θα εργαστεί και δε χρειάζεται να ρωτήσει τη γνώμη μας. Αλλά και εμείς έχουμε το δικαιώμα να πούμε πως η νέα αισθητική του δεν μας εκφράζει. Και αυτό δεν έχει να κάνει καθόλου με τις πολιτικές πεποιθήσεις του.