#1. Εχεις γεννηθεί με το ταξιδωτικό μικρόβιο και πρέπει να κάνεις την αρχή. Στη συνέχεια είναι σίγουρο ότι θα εθιστείς. Έχω ταξιδέψει στη μισή Ευρώπη μόνη μου και είναι συναρπαστική εμπειρία, εξίσου συναρπαστικό βέβαια είναι και το ταξίδι με παρέα.Οχτώ ετών δήλωσα στους γονείς μου ότι θέλω να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο. Πλέον κατάλαβαν ότι δεν αστειευόμουν. Όταν ξεκίνησα να ταξιδεύω είπαμε με μια φίλη μου να πάμε στην Κωνσταντινούπολη. Το τί ακούσαμε δεν υπήρχε. "θα σας κλέψουν και μέσα από το ξενοδοχείο" "δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη τον έχουν κλέψει" .Εγώ από πείσμα πήγα να δω με τα ίδια μου τα μάτια τι ισχύει.Μετά θέλαμε να πάμε στο Λονδίνο "εκεί βάζουν βόμβες στο μετρό" κλπ κλπ. Μη τα πολυλογούμε, παντού γίνεται χαμός,αλλά είναι λίγο απίθανο να πετύχεις ακριβώς πάνω στο επεισόδιο.Όταν ξεκίνησαν οι ταραχές στην Αίγυπτο ήμουν εκεί, κάποια στιγμή που έβαλαν βόμβα κοντά σε μια πρεσβεία στο Ισραήλ ήμουν εκεί. Γουατεμάλα που είναι αφιλόξενος προορισμός για γυναίκες, πήγα και αισθάνθηκα τρομερή ασφάλεια. Επισκέφτηκα το Ιράν και δε με άγγιξε κανένας. Στην Ινδία με χούφτωσαν μεν αλλά μπορεί να συμβει και στην Ελλάδα, στην Αρμενία πέρασα φανταστικά μόνη μου και δε βαρέθηκα στιγμή, έχω πετύχει δακρυγόνα στην Ταξίμ και απλά μπήκα σε ένα στενό και απομακρύνθηκα, όσο για ΝΑ Ασία, η απόλυτη ασφάλεια.Κλείσε ένα αεροπορικό και πήγαινε! Και αν φοβάσαι ξεκίνα με τις επαρχίες της Γαλλίας ή της Ιταλίας, ή με χώρες όπως η Πορτογαλία , τα Βαλκάνια, η Σκανδιναβία, η επαρχία του Βελγίου και της Ολλάνδίας.
