αχααχχααχχα και όμως είσαι ταλέντο κι ας μην το παραδέχεσαι!Λοιπόν αυτό είναι(δεν έχω κάνει διορθώσεις και δεν έχει τελειώσει ακόμη)! Αγναντεύω την ανατολή του ηλίου,επικρατεί γαλήνη.Το γλυκό αεράκι φυσάει κατά πάνω μου και νιώθω ότι μου ψιθυρίζει κάτι.Είναι το άρωμα του καταπράσινου τοπίου.Μυρίζω τους λεμονανθούς,το γιασεμί και κάθε λογής κοσμήματα που δημιούργησε η Μητέρα Φύση.Απέναντι ακριβώς ,η θάλασσα με τα γαλαζοπράσινα νερά.Μα τι είναι η θάλασσα?Είναι άραγε η ελευθερία και η εξερεύνηση ή τα πάθη και οι τρικυμίες που πρέπει να υποστείς για να επικρατήσεις,όπως έκανε ο Οδυσσέας?Αγναντεύω το ηλιοβασίλεμα, χρώμα πορτοκαλοκόκκινο,οφείλεται άραγε στη σκέδαση ή ντράπηκε όταν πρωτοαντίκρισε το ολόγιομο φεγγάρι?Ο ουρανός σκοτείνιασε,τα αστέρια βολτάρουν,λένε πως είναι άνθρωποι και μας παρακολουθούν.