Piripiriτο σχόλιό σου "δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να πελεκώνονται μόνο οι μεγαλοξιφίες και όχι και οι ψιλικατζήδες; Και οι δύο πρέπει να δίνουν αποδείξεις. Και οι δύο να δίνουν στο κράτος αυτό που πρέπει" αξίζει σχολιασμού και ελπίζω να δεις τόσο καλοπροαίρετα τον σχολιασμό μου όσο καλοπροαίρετα προσπαθώ να τον διατυπώσω.Η ακριβοδίκαιη -αν μου επιτρέπεται καλβινιστική- αίσθηση περί ορθού κι ηθικού είναι οπωσδήποτε το λογικό και το αυτονόητο. Όμως προυποθέτει την ισονομία. Το επίσης αυτονόητο δηλαδή σε ένα κράτος δικαίου. Όπως πχ. η Γερμανία ή η Ελβετία όπου διόλου συμπτωματικά η καλβινιστική ακριβώς θεώρηση της ηθικής είναι άτεγκη και ο πέλεκυς πέφτει ανελέητος στο παράπτωμα. Όμως η Ελλάδα δεν είναι κράτος δικαίου. Δεν υφίσταται ισονομία σε μεγάλο βαθμό από πρακτικής απόψεως. Δεν είναι υστέρημα νόμου αλλά υστέρημα εφαρμογής νόμου. Και δεν εννοώ στο κόψιμο αποδείξεων αλλά στο πώς ο μεγαλοκαρχαρίας θα μπορέσει με τα πολιτικά βύσματα και τις εξωδικαστικές πιέσεις να αποφύγει τα πρόστιμα και τις ποινές ενώ ο ψιλικατζής με το πρόστιμο θα αναγκαστεί να κλείσει την επιχείρησή του. Δεν γνωρίζω τι επαγέλλεσαι αλλά αν όντως είσαι υπάλληλος δεν γνωρίζεις με τι απαξίωση το κράτος αντιμετωπίζει τον επιχειρηματία. Σαν να είναι εκ προοιμίου ένοχος και να πρέπει να αποδείξει την αθωότητά του. Σαν να πρέπει ο ίδιος να παρέχει το εχέγγυο της αξίας του να υφίσταται η επιχείρησή του. Όποιος "επιχειρεί" στην Ελλάδα είναι ήρωας. Κι ιδιαίτερα επειδή η Ελλάδα χάρις στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις έγινε ευημερούσα οικονονομία επί κάποια χρόνια (πέραν των επιχορηγήσεων) και τώρα κλείνουν η μία μετά την άλλη εις όφελος των...μεγαλοκαρχαριών που παίρνουν μονοπώλιο την αγορά, για τους λόγους αυτούς είναι σημαντικό να είμαστε κάπως επιεικέστεροι με τέτοια φαινόμενα. Δεν είναι ότι το αδίκημα είναι το ίδιο στα μάτια του νόμου. Είναι ότι ο αδικών δεν είναι ίδιος στα μάτις της δικαιοσύνης. Κι αυτό είναι ουσιώδης διαφορά. Κι αν δεν λυθεί δεν θα γίνουμε ποτέ προηγμένο κράτος.