Γιατί προφανώς της λέει κατι τέτοια:Καληνύχτα καληνύχτα τούτη η πίκρα του χωρισμού έχει μια γλύκα τόση που καληνύχτα θα σου λέω μέχρι να ξημερώσει. -Ύπνος να ‘ρθει στα μάτια σου και στην καρδιά σου ειρήνη. -Ύπνος και ειρήνη θα θελα για σένα να ‘χα γίνει. (Ρωμαιος)Δεν τις αντέχω αυτές τις νύχτες τής άνοιξης. Οι ατμοί ανεβαίνουν απ' τη γη, πυκνώνουν, σε πιέζουν μαλακά-μαλακά, σάρκα με σάρκα. Ένα φρικίασμαδιατρέχει τον αέρα, περνάει απ' τη μια κάμαρα στην άλλη εισδύει στο τρίτο δωμάτιο, το ρόδινο, εκεί πού κοιμάσαι. Οι οπλές των άλογων χτυπούν στον υπαίθριο σταύλο∙ — ίσως κ' εκείνοτο ολόλευκο άλογο που σου 'λεγα — τώρα κουτσό (δε διακρίνω τέταρτο χτύπο) —τι λόγια αποσιωπημένα ακούγονται, τι κραυγές κρατημένες, ήχοι από αυλούς, κιθάρες, άστρα. Ένα μονό κουπί στο νερό — αυτό που με σκάβεισε ισόχρονα διαστήματα, ως το σπασμό τής ηδονής και πιο πέρα ως τον καινούργιο σπασμό και τον άλλον — ανεξάντλητος. (Φαίδρα)Με καταπλήσσει ακόμα όσο και με ευχαριστεί που σε θωρώ εδώ μπροστά μου, χαρά της ψυχής μουΕάν μετά από οποιαδήποτε καταιγίδαέρχεται τέτοια γαλήνηΑς φυσάνε οι άνεμοι μέχρι τον θάνατο να ξυπνήσουνκαι το φορτηγό πλοίο ας ανεβαίνει βουνά από θάλασσες,ίδιες με το ύψος του Ολύμπουκαι ας κατεβαίνει ξανά στην κόλαση από τον παράδεισοΕάν τώρα πέθαινα θα ήμουν ευτυχισμένοςΤόσο πλημμυρισμένος από ευτυχία είμαι που φοβάμαι ότι δεν θα με ευλογήσει με άλλη η άγνωστη μοίρα μου (οθέλλος)Κλείστα τα παντζούρια ,τράβηξε τις κουρτίνες…Βρές μια απαλή μουσική στο ραδιόφωνο κι έλα κοντά μου και κάνε με να πιστέψω πώς είμαστε ένα ζευγάρι νεαροί εραστές χωρίς καμιά ντροπαλοσύνη…. (το Γλυκό Πουλί της νιότης)Δεν χρειάζεται και πολύ για την τουμπάρει. Ειδικά αν δεν έχει διαβάσει τα αποσπασματα η δεν έχει δει τα έργα