Αν και συμφωνώ με κάθε φράση του κυρίου Οικονόμου, παρατηρώ δύο - απαισιόδοξα - πράγματα.Το πρώτο είναι ότι αναλύει τα πράγματα από μια προσωπική σκοπιά και ρίχνει μεγάλο βάρος στην κριτική του στον σύριζα. Απο την δική μου σκοπιά, καλά τους κάνει - και λίγα τους καταλογίζει. Δυστυχώς όμως αυτό θα δώσει πάτημα στα συριζοτρολ να ασχοληθούν με την αντι-συριζα ρητορική και να παραμερίσουν τα πραγματικά σημαντικά θέματα που θίγει ο κ. Οικονόμου.Το δεύτερο είνι ότι η λύση που προτείνει (δημοκρατικές συλλογικότητες αυτόνομων πολιτών χωρίς κομματικά χαλινάρια) είναι εντελώς ουτοπική.Επειδή προυποθέτει ενεργούς, μορφωμένους πολίτες με κοινούς στόχους. Οπως παρατηρούμε σε χιλιάδες παραδείγματα (και) εδώ στους σχολιαστές της lifo αλλά και στην πλατεία το '11, δεν μπορούμε ούτε σε 5 απλά πραγματάκια να συμφωνήσουμε μεταξύ μας. Πως θα σκαρώσουμε συλλογικότητα που θα αλλάξει την κοινωνία;Ο ίδιος ο κ. Οικονόμου αναγνωρίζει την ουτοπία στο τέλος, όταν μιλάει για τον Λοκ.Ναι, οκ, καλές είναι οι ουτοπίες. Μας χρειάζονται για να ονειρευόμαστε. Αλλά η ζωή μας είναι μικρή και εγώ τουλάχιστον δεν αρκούμαι στο να κυνηγάω μια ουτοπία που (ισως) πραγματοποιηθεί 250 χρόνια μετά τον θάνατο μου.Άρα - για να αντικρούσω λίγο τον κ. Οικονόμου - καλές μεν οι συλλογικότητες αλλά χρειαζόμαστε και μη-ουτοπικές λύσεις. Τέτοιες δεν δίνει (ούτε εγω ξέρω καμμία).