Συμφωνώ με πολλά από τα παραπάνω. Διαφωνώ ως προς δύο σημεία: Πρώτον, στην περίπτωση της Όλγας δεν ισχύει το ότι οι άνδρες ψηφοφόροι είδαν μια γκομενάρα, δάγκωσαν το ψηφοδέλτιο και το'ριξαν με ακροβατική κίνηση στην κάλπη. Εκτός κι αν ξεχάσαμε ποιο επώνυμο φέρει, ποιος ήταν ο πατέρας της και ποιοι οι μπαρμπάδες της. Έχει πίσω της ένα ολόκληρο σύστημα, το οποίο την προστατεύει μεθοδικότατα. Τίποτα δεν θα άλλαζε αν ήταν άνδρας, ή αν αντί για μία ελκυστική γυναίκα ήταν κακάσχημη. Για κάποιες άλλες γυναίκες-''δοχεία'' που αναμφισβήτητα υπάρχουν στα κόμματα και δεν διαθέτουν κληρονομικά δικαιώματα στην πολιτική ή/και συγγένειες με καναλάρχες, δεν είμαι τόσο σίγουρος πόσοι άνδρες τις ψηφίζουν και με τι κριτήρια. Μπορεί εμείς οι μαντράχαλοι να λιγουρευόμαστε τις χυτές γάμπες και τους τουρλωτούς κώλους, αλλά η ρημάδα η ψήφος δεν πάει τόσο εύκολα κατά κει, ας μην παραμυθιάζονται οι διάφορες υποψήφιες. Το δεύτερο σημείο διαφωνίας μου έχει να κάνει με το κατά πόσο η κα Κεφαλογιάννη υπονομεύει το διαχρονικό αίτημα των γυναικών για ισότιμη μεταχείριση χωρίς σεξιστικές μπούρδες. Κατά καιρούς έχουν περάσει από το Κοινοβούλιο κυρίες όπως η Άννα Συνοδινού, η Βιργινία Τσουδερού, η Μελίνα Μερκούρη και πολλές άλλες, οι οποίες έτυχαν καθολικής αναγνώρισης και σεβασμού. Στην εν λόγω περίσταση ισχύει το ''όπως στρώσεις θα κοιμηθείς'' έως κάποιο βαθμό. Από εκεί και πέρα, όντως υπάρχουν διάφοροι οι οποίοι περιμένουν στη γωνία να πετάξουν την σεξιστική τους αηδία, όπως έγινε τότε με την Τζάκρη, ή με τις Μακρή και Κωνσταντοπούλου, αλλά γι'αυτό φταίνε άλλοι παράγοντες που έχουν να κάνουν με νοοτροπίες δεκαετιών και κακή διαπαιδαγώγηση. Αυτά για την Όλγα μας. Όσο για τα περί Δανίκα και Πρώτου Θέματος συμφωνώ απολύτως.