Όποιος αγαπάει το καλό φαγητό δε βαριέται να μαγειρέψει. Και αντιπαθώ τη φράση "βαριέμαι, μαγειρεύω μόνο για τα παιδιά". Είμαι σίγουρη ότι τα συγκεκριμένα παιδιά είναι μίζερα και ιδιότροπα στις φαγητικές τους συνήθειες, αφού η διαδικασία της ετοιμασίας των γευμάτων είναι κάτι το βαρετό και καταναγκαστικό. Τη στιγμή που θα έπρεπε να είναι πράξη αγάπης για τα αγαπημένα μας πρόσωπα ,διότι καλούμαστε να θρέψουμε το σώμα και το πνεύμα τους. Διαλέγοντας τα υλικά χτίζουμε ένα οργανισμό γερό , δίνουμε ενέργεια και δύναμη, φροντίζοντας την ποικιλία των γεύσεων εφοδιάζουμε με θρεπτικά συστατικά κι εν τέλει είμαστε υπέυθυνοι για την καλή υγεία τους και τη σβστή ανάπτυξή τους.Πώς μπορεί αυτό να είναι βαρετό; Χώρια που αυτό το μεράκι που σας περιγράφω ,εμπνέει τα ίδια μας τα παιδιά να αγαπούν τη διαδικασία της μαγειρικής και να θέλουν να εμπλακούν σε αυτήν.
Σχολιάζει ο/η