νομίζω Άρη ότι ο τρόπος που αναπτύσσεις το επιχείρημά σου αφήνει μια παρερμηνεία. Όπως ακριβώς λέμε ότι δεν είναι αναγκαίο ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ οι διαμαρτυρόμενοι να φωνάζουν ή να καταλαμβάνουν δημόσιο χώρο έτσι ακριβώς πρέπει αν λέμε ότι δεν γίνετια ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ οι διαμαρτυρόμενοι να μιμηθούν τους καλλιτέχνες. Τα πράγματα είναι απλά: η εκάστοτε εξουσία θέλει να μην υπάρχει διαμαρτυρία ή να ελέγχει όλες τις παραμέτρους της διαμαρτυρίας αυτής. Να σου δώσω ένα παράδειγμα: υπήρξε ένας γκραφιτάς ο οποίος έιχε την μεγαλοφυή ιδέα όχι να φτιάξει ένα σχέδιο λερώνοντας κάποιον τοίχο αλλά να δημιουργήσει ένα σχέδιο καθαρίζοντας τη βρωμιά σε κάποια επιλεγμένα σημεία ενός μεταλλικού παραπετάσματος. Η αντίδραση της εξουσίας ήταν ίδια: τον συνέλαβαν και μετά καθάρισαν όλο το παραπέτασμα για μην επαναληφθεί. Φανέρωσαν έτισι ότι αυτό που φοβούνται είναι η ανεξέλεγκτη δημιουργικότητα.